Όλα τα παραμύθια μας
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα κοριτσάκι που το έλεγαν Εύα. Μια μέρα είχε κακά νέα. Θα έφευγε από την πατρίδα της με το αεροπλάνο για να πάει στη Γερμανία.
Παιδιά, σήμερα θα έχουμε την καλύτερη εκδρομή που κάναμε μέχρι σήμερα. Θα κάνουμε κάμπινγκ στο δάσος, είπε ο πατέρας της Κατερίνας και της Αλεξάνδρας.
Μια φορά κι έναν καιρό, ζούσε μια οικογένεια που τους άρεσε να παίζουν μουσική. Ο μπαμπάς, η μαμά και τα δύο μεγαλύτερα αδέρφια έπαιζαν όλα τα όργανα. Κιθάρα, πιάνο, ακορντεόν, βιολί, φλογέρα και όλα τα άλλα.
Μία φορά και έναν καιρό, ζούσε μία μικρόσωμη γατούλα με γκρίζο τρίχωμα και κίτρινα γλυκά ματάκια. Η Τερέζα, όπως την έλεγαν, ήταν παιχνιδιάρα. Της άρεσαν πολύ οι περιπέτειες και τα παιχνίδια δράσης.
Άλλο ένα Πάσχα πλησίαζε και στο μαντρί επικρατούσε μεγάλη αναστάτωση. Το ένα μετά το άλλο, τα πρόβατα εξαφανίζονταν και εκείνα που έμεναν πίσω, γίνονταν όλο και πιο ανήσυχα για την ασφάλειά τους.
Μια φορά και έναν καιρό, σ’ ένα δάσος μακρινό, ζούσε ένας μικρός λαγός που του άρεσε το παιχνίδι με τα άλλα ζώα και το ωραίο φαγητό.
- Όχι! Όχι, σε λέω, ξέχασε το! - Έλα, Τζίνα, σε παρακαλώ! Τόσες μέρες έχω έρθει εδώ και δεν έχει γίνει τίποτα συναρπαστικό.
Μια φορά κι έναν καιρό, σε μια μακρινή χώρα και σε ένα μικρό χωριό, ζούσε μια νεαρή κοπέλα που την έλεγαν Ελένη. Η Ελένη ήταν ένα ευγενικό κορίτσι που του άρεσε να περνάει χρόνο στο δάσος, ακούγοντας τα πουλιά και κυνηγώντας τις πεταλούδες. Έμενε με τη μητέρα της σε ένα μικρό εξοχικό στην άκρη του δάσους.
- Ο καιρός αλλάζει πρέπει να αρχίσουμε προετοιμασίες για το μεγάλο ταξίδι. Έχω λίγο άγχος θα είναι η πρώτη φορά να ηγηθώ όλου του μεγάλου πληθυσμού των χελιδονιών από Αφρική στα καλοκαιρινά μέρη της Ευρώπης.
Ήταν Απρίλιος όταν γεννήθηκα. Να πω την αλήθεια δεν έβλεπα τίποτα ούτε την Μαμά που με γέννησε. Ξέρετε γιατί; Τα αλεπουδάκια τις πρώτες δέκα - δεκαπέντε μέρες είναι τυφλά.