Η Πεντάμορφη και το Τέρας

Μια φορά και έναν καιρό, ζούσε ένας έμπορος ο οποίος είχε τρεις κόρες που τις αγαπούσε περισσότερο από τον ίδιο του τον εαυτό. Μια μέρα, ο έμπορος έπρεπε να κάνει ένα μακρινό ταξίδι για να αγοράσει κάποια αγαθά. Προτού φύγει, ρώτησε τις κόρες του αν επιθυμούν να τους φέρει δώρα. Η μεγαλύτερη κόρη ζήτησε ένα κολιέ, η δεύτερη μια χρυσή αλυσίδα ενώ η τρίτη, η πεντάμορφη, δε ζήτησε τίποτα παρά να γυρίσει πίσω ο πατέρας της ασφαλής. Εκείνος επέμενε και έτσι η πεντάμορφη του ζήτησε ένα τριαντάφυλλο.

Ο έμπορος έκανε το ταξίδι του και αγόρασε ένα μαργαριταρένιο κολιέ για την πρώτη του κόρη, μια χρυσή αλυσίδα για τη δεύτερη όμως για την πεντάμορφη σκέφτηκε πως μέχρι να γυρίσει το τριαντάφυλλο που είχε ζητήσει, θα μαραίνονταν. Έτσι αποφάσισε να πάρει ένα τριαντάφυλλο την ημέρα που θα έφτανε κοντά στο σπίτι του.

Όταν τελείωσε με τις δουλειές του πήρε τον δρόμο της επιστροφής. Όταν έφτασε κοντά στο σπίτι του θυμήθηκε τι είχε υποσχεθεί στη μικρότερη κόρη του και άρχισε να ψάχνει για το τριαντάφυλλο. Κοντά στο σημείο που είχε σταματήσει, είδε έναν υπέροχο κήπο. Αμέσως κατέβηκε από το άλογο του και έκοψε το πιο όμορφο τριαντάφυλλο που βρήκε.

Ξαφνικά, άκουσε ένα δυνατό θόρυβο σαν βροντή. Κοίταξε γύρω του και έκπληκτος είδε ένα τεράστιο τέρας που είχε δύο χαυλιόδοντες στο στόμα του, φλογερά μάτια περιτριγυρισμένα από τρίχες και κέρατα που έβγαιναν από το κεφάλι του και εξαπλώνονταν στην πλάτη του.

- "Ποιος σου είπε ότι μπορείς να κόψεις τα τριαντάφυλλα μου;" είπε θυμωμένα το τέρας.

-  "Σε παρακαλώ κύριε, υποσχέθηκα στη μικρότερη κόρη μου να της φέρω στο σπίτι ένα τριαντάφυλλο. Είδα τον όμορφο κήπο σου και σκέφτηκα ότι δε θα σε πείραζε" είπε ο έμπορος με φόβο και τρόμο για τη ζωή του.

- "Η κλοπή είναι κλοπή, είτε είναι τριαντάφυλλο είτε διαμάντι. Η ζωή σου είναι χαμένη", είπε το τέρας.

Ο έμπορος έπεσε στα γόνατά του και ικέτευσε για τη ζωή του, σκεπτόμενος τις τρεις κόρες του που δεν είχαν κανέναν στον κόσμο πέρα από αυτόν.

- "Εντάξει", είπε το τέρας. "Θα σε ελευθερώσω μόνο με έναν όρο. Σε επτά μέρες από τώρα, θα πρέπει να μου φέρεις την κόρη σου, για χάρη της οποίας χάλασες τον κήπο μου και να την αφήσεις εδώ. Αν δεν το κάνεις, η ζωή σου μου ανήκει".

Έτσι κι έγινε. Ο έμπορος ορκίστηκε και αφού πήρε το τριαντάφυλλο, ανέβηκε στο άλογο του και γύρισε σπίτι.

Μόλις μπήκε στο σπίτι, οι κόρες του έτρεξαν αμέσως στην αγκαλιά του. Εκείνος αφού τις αγκάλιασε, έδωσε τα δώρα που τους υποσχέθηκε. Όταν έφτασε η σειρά της πεντάμορφης αναστέναξε δίνοντας της το τριαντάφυλλο.

"Σε ευχαριστούμε πατέρα", είπαν όλες με μια φωνή.

Η πεντάμορφη βλέποντας τον πατέρα της προβληματισμένο τον ρώτησε:

-“Γιατί αναστέναξες έτσι πατέρα όταν μου έδωσες το τριαντάφυλλο μου”;

-“Θα σου πω αργότερα”, της είπε εκείνος.

Οι μέρες περνούσαν και ο έμπορος ήταν πολύ δυστυχισμένος, παρά την προσπάθεια των κοριτσιών να του φτιάξουν το κέφι. Κάποια στιγμή, αποφάσισε να μιλήσει στην κόρη του.

-“Πεντάμορφη μου, αγαπάς τον πατέρα σου;” τη ρώτησε.

- "Φυσικά πατέρα", αποκρίθηκε εκείνη.

- "Λοιπόν τώρα ήρθε η ώρα να μου το αποδείξεις", είπε και άρχισε αμέσως να της διηγείται την ιστορία με το τριαντάφυλλο.

Η πεντάμορφη δεν πίστευε στα αυτιά της. Ήταν τόσο λυπημένη με όλα αυτά που άκουγε.

- "Πήγαινε με σε αυτόν, πατέρα, ίσως και να μη μου κάνει κακό. Αλλά ακόμα κι αν το κάνει, καλύτερα να πάθω εγώ κάτι παρά εσύ", είπε αποφασιστικά η πεντάμορφη που αγαπούσε τόσο πολύ τον πατέρα της.

Έτσι την επόμενη μέρα, ο έμπορος μαζί με την κόρη του, πήραν τον δρόμο για το σπίτι του τέρατος.

Όταν έφτασαν εκεί, κατέβηκαν από το άλογο και ξαφνικά είδαν τις πόρτες του σπιτιού να ανοίγουν. Μπαίνοντας, δεν είδαν κανέναν. Έτσι ανέβηκαν τα σκαλιά, πέρασαν από μια μεγάλη αίθουσα και πήγαν στην τραπεζαρία. Εκεί είδαν ένα τραπέζι στρωμένο με πολλά φαγητά, όμορφα ποτήρια και πιάτα.

Περίμεναν για αρκετή ώρα, νομίζοντας ότι θα εμφανιζόταν ο ιδιοκτήτης του σπιτιού. Τότε, ο έμπορος είπε: “Ας καθίσουμε, να δούμε τι θα συμβεί”.

Έτσι και έγινε. Αφού κάθισαν, αόρατα χέρια άρχισαν να τους σερβίρουν. Η πεντάμορφη και ο πατέρας της έτρωγαν και έπιναν με την καρδιά τους.

Ξαφνικά, εμφανίστηκε μπροστά τους το τέρας. Αμέσως, είπε στον έμπορο:

- "Αυτή είναι η μικρότερη κόρη σου;"

- "Ναι αυτή είναι", απάντησε εκείνος.

- "Είναι πρόθυμη να μείνει εδώ μαζί μου", ρώτησε το τέρας κοιτώντας την πεντάμορφη.

- “Ναι κύριε είμαι”, είπε εκείνη με τρεμάμενη φωνή.

- "Μην ανησυχείς, δε θα σου κάνω κακό", είπε το τέρας και οδήγησε τον έμπορο στο άλογό του.

Αφού του είπε ότι μπορεί να έρχεται και να βλέπει την κόρη του μια φορά την εβδομάδα, επέστρεψε στην πεντάμορφη και της είπε:

- "Ότι υπάρχει σε αυτό το σπίτι είναι δικό σου. Αρκεί να χτυπήσεις τα χέρια σου και θα έχεις ότι ζητήσεις".

Έτσι η πεντάμορφη έμεινε στο σπίτι με το τέρας. Εκεί, αόρατοι υπηρέτες της έφερναν ότι ήθελε. Σύντομα, κουράστηκε από τη μοναξιά και μια μέρα, όταν το τέρας ήρθε σε αυτήν παρόλο που φαινόταν τόσο εχθρικό και τρομακτικό, την παρηγόρησε και της φέρθηκε τόσο όμορφα.

Μίλησαν λοιπόν μαζί για τον κήπο, το σπίτι, τις δουλειές του πατέρα της και για κάθε είδους πράγματα, έτσι ώστε η πεντάμορφη να χάσει εντελώς τον φόβο της για το τέρας. Λίγο αργότερα, όταν ο πατέρας της ήρθε να τη δει, τη βρήκε αρκετά χαρούμενη και αμέσως καθησυχάστηκε για το μέλλον της κόρης του.

Αυτό, συνεχίστηκε για αρκετό καιρό. Η πεντάμορφη μιλούσε με το τέρας κάθε μέρα και ένιωθε πραγματική ευτυχία.

Μια μέρα όμως το τέρας δεν ήρθε στη συνηθισμένη του ώρα, λίγο μετά το μεσημεριανό γεύμα όπως συνήθιζε και η πεντάμορφη τον έχασε. Περιπλανήθηκε κάμποση ώρα στον κήπο προσπαθώντας να τον βρει, φωνάζοντας το όνομά του αλλά δεν έπαιρνε καμία απάντηση. Στο τέλος, κατευθύνθηκε προς την τριανταφυλλιά από την οποία ο πατέρας της είχε κόψει το τριαντάφυλλο. Αυτό που αντίκρισε εκεί δεν μπορούσε να το πιστέψει! Το τέρας ήταν ξαπλωμένο κάτω, σχεδόν μισοπεθαμένο.

Η πεντάμορφη καταστεναχωρημένη, σκέφτηκε αμέσως όλη την καλοσύνη και την αγάπη που της είχε δείξει το τέρας. Κλαίγοντας από πάνω του, άρχισε να του λέει πόσο τον αγαπούσε.

Ξαφνικά, έγινε κάτι απίστευτο. Το τέρας μεταμορφώθηκε σε έναν πανέμορφο πρίγκηπα. Η πεντάμορφη είχε εντυπωσιαστεί. Εκείνος, της εξήγησε ότι καιρό πριν ένας μάγος τον είχε μεταμορφώσει σε ένα άσχημο τέρας και ότι μόνο αν έβρισκε την αληθινή αγάπη, παρά την ασχήμια του, θα μπορούσε να σπάσει η κατάρα.

Έτσι, ο πρίγκηπας και η πεντάμορφη παντρεύτηκαν και έζησαν μια ευτυχισμένη ζωή έχοντας φυσικά δίπλα τους τον πατέρα και τις αδερφές της.

Και έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα…

Η ιστορία του παραμυθιού

Η πρώτη εκδοχή του παραμυθιού «Η Πεντάμορφη και το Τέρας» (γαλλικός τίτλος: La Belle et la Bête, αγγλικός: Beauty and the Beast) γράφτηκε από την Gabrielle-Suzanne Barbot de Villeneuve και δημοσιεύθηκε το 1740 στη Γαλλία. Ήταν μια πολύ μεγάλη ιστορία όμως, και κάπως διαφορετική από αυτήν που ξέρουμε σήμερα. Λίγα χρόνια αργότερα, η Jeanne-Marie Leprince de Beaumont έγραψε ξανά το παραμύθι, δίνοντάς του τη μορφή και το περιεχόμενο που όλοι γνωρίζουμε, και το δημοσίευσε στο περιοδικό "Magasin des enfants" (Περιοδικό των Παιδιών) το 1756 πάλι στη Γαλλία. Από τότε, το παραμύθι μεταφράστηκε και αναδημοσιεύθηκε αμέτρητες φορές, πέρασε στον κινηματογράφο και έγινε μέρος της ευρωπαϊκής κουλτούρας. Το παρόν κείμενο προέρχεται από την έκδοση Europa's Fairy Book [European Folk and Fairy Tales] του Joseph Jacobs που δημοσιεύθηκε το 1916 στη Νέα Υόρκη.

Μετάφραση-επιμέλεια: Γιώτα Παπαδοπούλου

Εικονογράφηση: www.paidika-paramythia.gr

Η βασική εικόνα του παραμυθιού είναι σχέδιο του Warwick Goble για την έκδοση του Beauty and the Beast (1913).