Οι περιπέτειες του Χέρμαν: «Ο Χέρμαν μαθαίνει να σέβεται»

Συγγραφέας παραμυθιού

«Καλημέρα ήλιε!», λένε τα σύννεφα.

«Καλημέρα όλη μέρα!», λέει ο ήλιος.

«Ήλιε, πες μας για τον Χέρμαν! Τι θα γίνει στη συνέχεια του ταξιδιού του;»

«Ώστε θέλετε να μάθετε τη συνέχεια της ιστορίας;», τους ρωτάει ο ήλιος.

«Ναι!», απαντούν όλα μαζί με ένα μικρό σύννεφο που μόλις είχε γεννηθεί.

Ο Χέρμαν, έχοντας μάθει να πιστεύει στον εαυτό του, αποφασίζει να συνεχίσει το ταξίδι του, με οδηγό το φωτεινό αστέρι της Νεράιδας.

Οι μέρες περνούν και ο Χέρμαν όλο ταξιδεύει και ταξιδεύει, ώσπου βρίσκεται μπροστά σε μια έρημο:

«Αστέρι, πού βρισκόμαστε;»

«Χέρμαν, δεν έχεις ακούσει για τους Αμμόλοφους της Νίκης;»

«Αμμόλοφοι της Νίκης; Τι μέρος είναι πάλι αυτό;»

Το αστέρι δεν προλαβαίνει να απαντήσει και πολλές φωνές, ακούγονται στο βάθος. «Βιαστείτε, ξεκινάει ο διαγωνισμός!»

«Πάμε γρήγορα να ακούσουμε!» Ο Χέρμαν αποφασίζει να ακολουθήσει αυτές τις φωνές.

«Καλωσορίσατε στον 6ο διαγωνισμό των Αμμόλοφων της Νίκης! Σε αυτό τον διαγωνισμό, νικά ο πιο γενναίος, ο πιο έξυπνος και αυτός που θα δείξει σεβασμό σε όλη τη δοκιμασία! Ποιος πιστεύει πως μπορεί να μαζέψει τα τρία στοιχεία για το Νησί του Σεβασμού και να ανοίξει το σεντούκι με τον θησαυρό;», λέει ο παρουσιαστής του διαγωνισμού.

«Εγώ, ο Σπίθας!», φωνάζει ένας λαγός, «Εγώ, η Αλεπέσια!», λέει μια αλεπού, «Εγώ, ο Πόντικας!», απαντά ένα ποντίκι.

«Για να βλέπω και άλλους εθελοντές!»

«Εγώ ο Χέρμαν, θέλω να πάρω μέρος στον διαγωνισμό!», λέει ο Χέρμαν.

Τα ζώα αρχίζουν να γελούν. «Εσύ; Μα είσαι απλά μια χελώνα!», τον ειρωνεύεται ο λαγός. «Μεγάλη ιδέα για τον εαυτό σου έχεις!», λέει η αλεπού.

«Ας γελάσω! Μια χελώνα, να πάρει μέρος στον διαγωνισμό, μα πού ακούστηκε;», τον κοροϊδεύει το ποντίκι.

«Όλοι έχουν δικαίωμα να πάρουν μέρος στον διαγωνισμό, ακόμη και οι χελώνες! Για παράδειγμα, εσύ λαγέ, έχεις σαν όπλο σου τη γρηγοράδα! Εσύ αλεπού, έχεις την πονηράδα και την εξυπνάδα! Και εσύ ποντίκι, έχεις τη σβελτάδα! Όμως, εμείς οι χελώνες έχουμε σαν όπλο το καβούκι μας, για να προστατευόμαστε από διάφορους εχθρούς. Άρα, έχω ό,τι έχετε κι εσείς!», λέει ο Χέρμαν.

«Ένα μεγάλο χειροκρότημα για τον Σπίθα τον λαγό, την Αλεπέσια την αλεπού, τον Πόντικα το ποντίκι και τον Χέρμαν τη χελώνα!», φωνάζει ο παρουσιαστής και συνεχίζει: «Διαγωνιζόμενοι, πάρτε θέσεις! 3,2,1… Ας ξεκινήσει ο διαγωνισμός!» και το ταξίδι για τον Χέρμαν, τον Σπίθα, την Αλεπέσια και τον Πόντικα μόλις ξεκινά.

Ταξιδεύουν για μέρες, ώσπου βλέπουν έναν μεγάλο ποταμό.

«Ωχ, όχι! Και τώρα, πώς θα περάσουμε απέναντι;», λέει ο λαγός, η αλεπού και το ποντίκι.

«Μη φοβάστε! Εγώ θα σας βοηθήσω!», απαντά ο Χέρμαν.

«Θαρρείς πως είσαι πιο έξυπνος από εμάς;», τον ειρωνεύεται ο Σπίθας.

«Και πώς θα μας βοηθήσεις δηλαδή;», τον ρωτάει η Αλεπέσια.

«Θα ανεβείτε επάνω στο καβούκι μου και θα διασχίσουμε τον ποταμό!»

«Και πώς ξέρουμε ότι δεν θα αναποδογυρίσεις το καβούκι σου, για να φτάσεις πρώτος στο Νησί του Σεβασμού;», λέει ο Πόντικας.

«Εάν αναποδογυρίσω το καβούκι μου, τότε δεν θα έχω χάσει μόνο από τον διαγωνισμό, αλλά θα έχω χάσει τον σεβασμό μου προς σε εσάς και προς τον εαυτό μου! Άρα, γιατί να το κάνω;»

«Πολύ μιλάς και ο χρόνος περνάει!», τον κοροϊδεύει ο Σπίθας.

«Ναι, όλο λόγια είσαι!», λέει η Αλεπέσια και αμέσως ανεβαίνουν στο καβούκι του Χέρμαν.

Όμως, ο ποταμός είναι τόσο ορμητικός, που τους οδηγεί σε έναν μεγάλο καταρράκτη.

«Κρατηθείτε!», φωνάζει ο Χέρμαν.

Και με μιας, πέφτουν μέσα στον καταρράκτη.

Για καλή τους τύχη, το καβούκι του Χέρμαν τους σώζει.

«Πού βρισκόμαστε;», ρωτάει η Αλεπέσια.

Αμέσως, ο Χέρμαν βλέπει μια ξύλινη πινακίδα και αρχίζει να διαβάζει:

«Καλώς ήρθατε στη Χώρα της Μπανάνας!»

Ξαφνικά, φωνές ακούγονται από παντού και εμφανίζονται χιλιάδες μαϊμούδες.

Αρπάζουν τον Χέρμαν, τον Σπίθα, την Αλεπέσια και τον Πόντικα και τους πηγαίνουν στο βασίλειο της μπανάνας.

«Βασιλιά μου, φέραμε τους εισβολείς! Τους είδαμε να έρχονται από τον Καταρράκτη της Μπανάνας!», λέει μια μαϊμού.

«Ποιοι είστε;», τους ρωτάει ο βασιλιάς.

«Εξοχότατε, επισκέπτες είμαστε και τυχαία περνούσαμε από το βασίλειό σου!», απαντά ο Πόντικας.

«Εμείς δεν θέλουμε επισκέπτες! Φρουροί, πάρτε τους!»

«Συγχώρεσε τους φίλους μου αυτοκράτορα της μπανάνας! Με λένε Χέρμαν και θέλουμε να φτάσουμε στο Νησί του Σεβασμού!»

«Στο Νησί του Σεβασμού; Χα χα χα! Θα φτάσετε εκεί, μόνο εάν απαντήσετε σωστά σε αυτό τον γρίφο: Είναι απλό να τον κερδίσεις, χωρίς χάρη να ζητήσεις! Και εάν τον αποκτήσεις, τότε αγάπη θα κερδίσεις! Τι είναι;», τους ρωτάει ο βασιλιάς.

Όμως, ούτε ο λαγός, η αλεπού και το ποντίκι γνωρίζουν την απάντηση…

Τότε ο Χέρμαν απαντά: «Νομίζω πως είναι… ο σεβασμός μεγαλειότατε!»

«Πώς; Αδύνατον… Ποτέ κανείς μέχρι τώρα δεν απάντησε σωστά στον γρίφο μου! Γι’ αυτό και εγώ θα κρατήσω την υπόσχεσή μου και δεν θα σας εμποδίσω… Ο δρόμος είναι ελεύθερος… Πηγαίνετε τώρα!», λέει ο βασιλιάς της μπανάνας και δίνει το πρώτο στοιχείο στον Χέρμαν.

Τότε το αστέρι λέει: «Χέρμαν, όποιος δείχνει σεβασμό, πάντα βγαίνει κερδισμένος!»

Ο Σπίθας, η Αλεπέσια και ο Πόντικας δεν πιστεύουν στα αυτιά τους και στα μάτια τους.

«Σε εμάς έπρεπε να δώσει ο βασιλιάς της μπανάνας το πρώτο στοιχείο…», ψιθυρίζει ο Πόντικας.

«Πόντικα, μπορεί να μην έδωσε σε εμάς ο βασιλιάς το κλειδί, αλλά εμείς θα νικήσουμε στο τέλος!», λέει ο Σπίθας.

«Ο θησαυρός θα γίνει δικός μας!», σιγοψιθυρίζει η Αλεπέσια.

Εκεί που περπατούν, ακούνε έναν θόρυβο και μια φωνή να έρχεται από τις φυλλωσιές των δέντρων:

«Είμαι η Μπέλα η Κουκουμπέλα μια τόσο όμορφη κοπέλα!»

Και με μιας, πετάγεται μπροστά τους...

«Κουκουμπέλα εσύ;», λέει ο Χέρμαν.

«Ερμόλαε, σε ψάχνω τόσες μέρες! Πότε θα σου πω τις ιστορίες της ζωής μου;»

«Γνωρίζεστε;», ρωτάει ο Σπίθας.

«Είναι μεγάλη ιστορία!», απαντά ο Χέρμαν.

«Καλή μου και σοφή κουκουβάγια, πώς θα πάμε στο Νησί του Σεβασμού;», λέει ο Πόντικας.

«Όχι, όχι, μην την ρωτάς…», κλαψουρίζει ο Χέρμαν.

«Το κλουβί του φιδιού; Α! Ξέρω ένα γρήγορο μονοπάτι που θα φτάσετε αμέσως εκεί!»

Και με μιας, κουνάει το κλαδί του δέντρου και η καταπακτή ανοίγει.

«Α!», φωνάζουν όλοι μαζί.

«Κρατηθείτε γερά! Έρχονται αναταράξεις!», λέει η Κουκουμπέλα.

Με μιας, όλοι βρίσκονται πολύ γρήγορα κάτω.

«Ωχ, το κεφάλι μου!», φωνάζει ο Πόντικας.

«Ωχ, η ουρά μου!», κλαψουρίζει ο Σπίθας.

«Εσύ φταις για όλα Χέρμαν!», λέει η Αλεπέσια.

«Εγώ, να σας προστατέψω ήθελα μόνο…», απαντά ο Χέρμαν.

«Τι παράξενο μέρος…», αναρωτιέται ο Σπίθας.

«Καλώς ήρθατε στο βασίλειο του Φιδοκράτορα!», διαβάζει ο Πόντικας σε μια ξύλινη πινακίδα.

«Με φωνάξατε;», ακούγεται μια φωνή.

«Εμφανίσου όποιος κι αν είσαι…», ψελλίζει ο Σπίθας.

Αμέσως, το μέρος σκοτεινιάζει και εμφανίζεται ένα τεράστιο φίδι.

«Γεια σας! Είμαι ο Φιδοκράτορας, ο βασιλιάς των φιδιών! Τι σας φέρνει στο βασίλειό μου;», τους ρωτάει το φίδι.

«Ω μεγάλε βασιλιά των φιδιών, θέλουμε να πάμε στο Νησί του Σεβασμού!», απαντά ο Χέρμαν.

«Λυπάμαι που σας το λέω, αλλά το Νησί του Σεβασμού, δεν υπάρχει! Είναι ένας μύθος! Όμως, εάν μείνετε για πάντα στο βασίλειό μου, θα σας δώσω θησαυρούς που αξίζουν περισσότερο από οτιδήποτε στον κόσμο!»

«Τι θησαυρούς;», ρωτάει ο Σπίθας, η Αλεπέσια και ο Πόντικας.

«Σε εσένα λαγέ, θα δώσω χιλιάδες καρότα, να τρως για όλη σου τη ζωή! Σε εσένα αλεπού, θα δώσω ό,τι ποθεί η ψυχή σου! Σε εσένα μικρό μου ποντίκι, θα δώσω όσο τυρί τραβάει η όρεξή σου! Και όσο για σένα χελώνα, θα δώσω τη γρηγοράδα που λαχταράς! Τώρα, μπείτε στο στόμα μου για να σας μεταφέρω με ασφάλεια στους θησαυρούς σας!»

«Χέρμαν, είναι παγίδα!», λέει το φωτεινό αστέρι.

Ο Χέρμαν κοιτάζει ψηλά στο δέντρο και βλέπει έναν μεγάλο σάκο! «Θα είναι το δεύτερο στοιχείο!», σκέφτεται και χωρίς να χάσει χρόνο, βουτάει τον σάκο.

«Τρέξτε τώρα!», φωνάζει ο Χέρμαν.

«Τρέξτε μικρά μου πλασματάκια! Δεν θα ξεφύγετε από τον Φιδοκράτορα!»

Ξαφνικά, ακούγεται μια φωνή:

«Ερμόλαε, πού κρύφτηκες πάλι;», λέει η Κουκουμπέλα.

«Γρήγορα, ανεβείτε στα φτερά μας!», φωνάζει η αδελφή της η Ελπίδα και αρχίζουν να πετούν μακριά.

«Όχι! Γυρίστε πίσω!», λέει ο Φιδοκράτορας.

Μετά από ώρα, φτάνουν σε μια πηγή.

«Τι μέρος κι αυτό… Σωστός παράδεισος!», λέει με θαυμασμό ο Χέρμαν.

«Είναι η πηγή της αλήθειας! Είστε ασφαλείς τώρα!», λέει η Ελπίδα και αμέσως, οι δύο κουκουβάγιες φεύγουν.

«Ας πιούμε λίγο νερό μετά από τόσο τρέξιμο…», μουρμουρίζει ο Πόντικας.

Ξαφνικά, μια φωνή, ακούγεται μέσα από την πηγή: «Νερό θα πιει μόνο αυτός που λέει την αλήθεια και δείχνει πάντα σεβασμό!»

«Σε παρακαλώ, καλή μου πηγή, άφησε τους φίλους μου να ξεδιψάσουν! Είχαν ένα πολύ δύσκολο ταξίδι…», λέει ο Χέρμαν.

«Θα πιούν νερό, μόνο εάν πουν την αλήθεια Χέρμαν!», απαντά η πηγή.

«Πώς ξέρεις το όνομά μου;», ρωτάει ο Χέρμαν.

«Έχω ακούσει τόσα για σένα! Οι Μελωδούλες φρόντισαν να σε μάθω…», λέει η πηγή και συνεχίζει: «Σε όλο το ταξίδι, δείξατε σεβασμό στον Χέρμαν;»

«Μα φυσικά!», της απαντούν ο λαγός, η αλεπού και το ποντίκι.

«Ψέματα!», φωνάζει η πηγή και με μιας, το νερό εξαφανίζεται.

«Μόνο ο Χέρμαν έχει δείξει σεβασμό σε όλους σας! Γι’ αυτό και εγώ, θα του δώσω το τρίτο στοιχείο! Και μην ξεχνάς Χέρμαν, να το χρησιμοποιήσεις μόνο όταν βρεθείς σε ανάγκη! Τώρα, άνοιξε τον σάκο που κρατάς και θα σε πάει εκεί που θέλεις!»

Ο Χέρμαν ανοίγει τον σάκο και εμφανίζεται μια ξύλινη σχεδία. Τώρα, ο Σπίθας, η Αλεπέσια και ο Πόντικας, ανεβαίνουν λυπημένοι στη σχεδία.

«Χέρμαν, με τον σεβασμό, αγγίζεις τις καρδιές όλων και όλοι σε αγαπούν!», λέει το αστέρι.

Μόλις βράδιασε και σκοτάδι πέφτει παντού.

«Πόντικα, βλέπεις τίποτα;», τον ρωτάει ο Σπίθας.

«Τίποτα Σπίθα, μόνο θάλασσα!»

«Σίγουρα έχουμε χαθεί!», παραπονιέται η Αλεπέσια.

«Κάντε υπομονή! Το αστέρι θα φωτίσει τον δρόμο μας και θα βρούμε το Νησί του Σεβασμού!», λέει ο Χέρμαν και με μιας, όλη η θάλασσα φωτίζεται.

Ξαφνικά, ακούγεται μια φωνή:

«Κανείς δεν μπαίνει στο βασίλειο του βασιλιά Φουρτούνα!» και μεγάλα κύματα ταρακουνούν την ξύλινη σχέδια.

«Ποιος είναι;», ρωτάει ο Χέρμαν.

«Μάθετε πως είμαι ο βασιλιάς Φουρτούνας, ο κυρίαρχος όλων των ωκεανών!» και με μιας, ένα μεγάλο κύμα σπάει τη σχεδία.

«Αλεπέσια, Σπίθα, Πόντικα, πού είστε;», λέει ο Χέρμαν.

«Χέρμαν, βοήθησέ μας!», φωνάζουν όλοι μαζί.

Ο Χέρμαν αμέσως θυμάται τα λόγια της πηγής και χρησιμοποιεί το τελευταίο στοιχείο που θα τους σώσει: μια σφυρίχτρα.

Ξαφνικά, πολλά δελφίνια εμφανίζονται στο βάθος και καταφέρνουν να σώσουν τον Χέρμαν, τον Σπίθα, την Αλεπέσια και τον Πόντικα. Μετά από λίγο, η θάλασσα ηρεμεί και τα δελφίνια τους αφήνουν σε μια στεριά.

«Τα καταφέραμε! Φτάσαμε στο Νησί του Σεβασμού!», φωνάζει ο Χέρμαν.

«Όχι Χέρμαν, εσύ τα κατάφερες! Εσύ θα πρέπει να ανοίξεις το σεντούκι! Αυτός ο θησαυρός δεν μας αξίζει!», λέει ο Σπίθας.

«Σου φερθήκαμε πολύ άσχημα και παρόλα αυτά, εσύ μας βοήθησες!», κλαψουρίζει ο Πόντικας.

«Τελικά, είσαι σπουδαία χελώνα Χέρμαν!», παραδέχεται η Αλεπέσια.

«Μην αισθάνεστε άσχημα και μην λυπάστε! Το σημαντικότερο είναι πως μάθατε να δείχνετε σεβασμό και αυτό έχει αξία!», τους λέει ο Χέρμαν.

«Τελικά, ο Χέρμαν νίκησε και άνοιξε το σεντούκι, σωστά;», ρωτάει το μικρό σύννεφο τον ήλιο.

«Σημασία δεν έχει να νικάς, αλλά να δείχνεις σεβασμό, καλοσύνη και αγάπη σε όσους περισσότερους μπορείς! Αυτός είναι ο θησαυρός της ψυχής!»

«Σε παρακαλούμε ήλιε, μη βασιλεύεις ακόμη… Μίλησέ μας για τον Χέρμαν! Είναι ο ήρωάς μας!», λένε τα σύννεφα.

«Αφήστε τώρα τον ήλιο να βασιλέψει… Τη συνέχεια της ιστορίας εγώ θα σας την πω!», απαντά το φεγγάρι που μόλις εμφανίστηκε μαζί με χιλιάδες αστέρια.

 

 

ΤΕΛΟΣ

Κείμενο-Εικονογράφηση: Μαρία Κουρμπάνη

Διαβάστε τις πρώτες περιπέτειες του Χέρμαν: Μαθαίνω να πιστεύω στον εαυτό μου.

Πληροφορίες
Κατηγορία παραμυθιού
Ετος πρώτης δημοσίευσης
Προέλευση (περιοχή)
Δώσε αστέρια
Average: 4.9 (104 ψήφοι)

Anonymous (χωρίς επαλήθευση)

πριν από 2 έτη 9 μήνες

Νομίζω πως είναι απο τα ωραιότερα παραμύθια που έχω διαβάσει. Έχει ουσία, δίνει πολλά και ωραία μηνύματα στα παιδιά, και το βασικότερο είναι ότι τους αρέσει και θέλουν να το ακούν ξανά και ξανά και ξανά..... μπράβο στην συγγραφέα που το έγραψε!!

Θοδωρής (χωρίς επαλήθευση)

πριν από 2 έτη 8 μήνες

Από τα καλύτερα παραμύθια που έχω διαβάσει στον γιο μου.

Anonymous (χωρίς επαλήθευση)

πριν από 2 έτη 4 μήνες

Ένα πολύ όμορφο παραμύθι για την καληνύχτα του μικρού μου γιου, γεμάτο όμορφα μηνύματα για τις αξίες της ζωής.