γενέθλια

Το βράδυ που ξαπλώνω
στο μαγικό μου μαξιλάρι
ωραίες σκέψεις κάνω
μέχρι ο ύπνος να με πάρει.
Κι αν ένα όνειρο
ξάφνου με τρομάξει
μεριά στο μαξιλάρι αλλάζω
και το όνειρο κι αυτό θα αλλάξει.

Μια φορά κι έναν καιρό, ζούσε ένα πολύ φτωχό αγόρι που το έλεγαν Πετράκι. Όταν μεγάλωνε θα ήθελε να γίνει ποδοσφαιριστής γιατί: και του άρεσε, και ήταν πολύ καλός σε αυτό. Μάλιστα στον ελεύθερό του χρόνο έπαιζε ποδόσφαιρο με τις φίλες και τους φίλους του, σε έναν μεγάλο, πλατύ δρόμο.

Υπήρχε κάποτε ψηλά στον ουρανό ένα αστέρι. Γύρω του είχε και άλλα πολλά αστέρια που καμάρωναν για την αρχοντιά τους, στέκονταν λαμπερά, όλο περηφάνια που οι άνθρωποι τα θαύμαζαν και εύχονταν για την τύχη τους συνέχεια σε αυτά. Θεωρούσαν πως στο χέρι τους είχαν τη μοίρα των ανθρώπων. Όμως, ένα αστέρι απ αυτά ήταν ξεχωριστό.

Γεια σας παιδιά! Είμαι ο Βίκτωρ και θέλω πολύ να μοιραστώ μαζί σας μια ιστορία! Είμαι 7 χρόνων και φέτος ξεκίνησα τη Δευτέρα Δημοτικού! Δύσκολη τάξη!