Ένα Χαμογελαστό Ξωτικό

Συγγραφέας παραμυθιού

Μια φορά κι έναν καιρό σε μια όμορφη χώρα, την Όνειροχώρα, εκεί που ζουν νεράιδες, ξωτικά, εκεί που ανθίζουν λουλούδια, δέντρα μαγικά και τα φύλλα τους είναι στολισμένα από χρυσόσκονη, ζούσε και ένα μικρό χαριτωμένο σκανδαλιάρικο ξωτικό που τον έλεγαν Ζαχαρένιο. Είχε μεγάλα αυτιά και ξεχώριζε από τα άλλα ξωτικά για το δυνατό του γέλιο. Αν προχωρούσες λίγο παρακάτω θα έβλεπες και το σπίτι του που ήταν μικρό και όμορφο χωμένο μέσα στα δέντρα.

Μπορεί να ήταν μικρούλης, όμως, ήταν πολύ χαρούμενος, και συμπαθητικός. Μόλις άρχιζε να τραγουδάει, όλοι στο δάσος μαζεύονταν γύρω του. Τα ζώα και οι νεράιδες χόρευαν μαζί του σκορπίζοντας κέφι και χαρά.

Τα νέα όμως είχαν φτάσει μέχρι το σκοτεινό χωριό, όπου κατοικούσε μια κακιά μάγισσα, η Μάλβην. Ζήλευε πολύ που στην Ονειροχώρα περνούσαν τόσο καλά και ήθελε οπωσδήποτε να κλέψει την ενέργεια του μικρού ξωτικού για να μπορέσει να αποκτήσει τη χαμένη της δύναμη και να τους φυλακίσει όλους. Έτσι ξεκίνησε για την Όνειροχώρα.

Η Μάλβην πετάει για το νεραϊδοχωριό

Όταν προσγειώθηκε στη χώρα που ζούσαν όλα τα ξωτικά και οι νεράιδες, έψαξε να βρει το μικρό ξωτικό για να το φυλακίσει. Με το μαγικό ραβδί της πάγωσε όλα τα πλάσματα του δάσους και έτσι κατάφερε και το πήρε μαζί της στο κάστρο της.

Η μάγισσα έβαλε τον Ζαχαρένιο μέσα σε ένα γυάλινο κλουβί. Κάθε μέρα προσπαθούσε να του κλέψει την δύναμη του, όμως μάταια.

Ο Ζαχαρένιος ήταν τόσο πολύ θλιμμένος που δεν είχε κοντά του τους φίλους του που τόσο αγαπούσε. Προσπαθούσε να ξεφύγει όμως δεν μπορούσε να κάνει τίποτα.

Αφού λύθηκαν τα μάγια της κακιάς μάγισσας στο δάσος, προσπαθούσαν όλοι να βρουν μια λύση για να φέρουν πίσω το ξωτικό.

Οι νεράιδες και τα ξωτικά έψαχναν να βρουν τον Ζαχαρένιο

Ξεκίνησαν όλοι μαζί και πήγαν στο σκοτεινό χωριό. Τότε σύννεφα μαύρα σκεπάσανε τον ουρανό, μια ανεμοθύελλα κατέστρεφε τα πάντα στο πέρασμα της. Τα δέντρα απέκτησαν με μαγικό τρόπο τεράστια κλαδιά σπάζοντας τα παράθυρα αλλά και το κλουβί που ήταν μέσα το μικρό ξωτικό.

Η Μάλβην προσπαθούσε με τα μαγικά της ξόρκια να καταστρέψει όλους τους φίλους του ξωτικού που ήταν στο κάστρο. Μάταια προσπαθούσε γιατί τα ξωτικά και οι νεράιδες φτιάξανε μια παγίδα που έπεσε μέσα και δεν μπορούσε να βγει. Και έτσι η κακιά μάγισσα δεν μπορούσε να κάνει ξανά κακό σε κανέναν, έμεινε για πάντα εκεί φυλακισμένη.

Το ξωτικό και οι φίλοι του ήταν τώρα πια ελεύθεροι να γυρίσουν πίσω στο νεραϊδοχωριό τους. Ο Ζαχαρένιος τους ευχαρίστησε όλους που τον σώσανε και συνέχιζε να κάνει πολλές σκανταλιές, να γελάει, και να τραγουδάει. Όλοι τους ήταν πολύ χαρούμενοι που τελειώσαν όλα καλά. Η δύναμη του ξωτικού ήταν η αγάπη που είχε για τους δικούς του ανθρώπους. Και έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα.

Πληροφορίες
Κατηγορία παραμυθιού
Ετος πρώτης δημοσίευσης
Δώσε αστέρια
Average: 4 (221 ψήφοι)