Τα δέντρα της αγάπης

Συγγραφέας παραμυθιού

Πίσω απ’ το ιερό στο ολόλευκο εκκλησάκι της Αγια Μαρίνας στην Αμοργό, ένας πεύκος και ένα κυπαρίσσι. Φουντωτό φουντωτό με στιβαρό κορμό το ένα, ψηλόλιγνο με αρχοντική ομορφιά το άλλο. Από τη στιγμή που φύτρωσαν, φύτρωσε και η αγάπη του ενός για το άλλο.

Κάθε μέρα που περνούσε ο πεύκος άπλωνε όλο και πιο πολύ τα κλαδιά του για ν’ αγκαλιάσει το λυγερό κορμί του κυπαρισσιού.

Για δες. Σε λίγο θα ενωθούν, είπε μια μέρα ένα νεαρό κορίτσι στον φίλο της την ώρα που κάθονταν στο προαύλιο της εκκλησίας.

Σιγά μη φιληθούν κιόλας, απάντησε με ειρωνεία το αγόρι.

Ο έρωτας δεν είναι μόνο για τους ανθρώπους, είπε και απομακρύνθηκε από κοντά του εκείνη.

Ένα αεράκι φύσηξε λυγίζοντας τα δέντρα ελαφρά, σαν να συμφωνούσαν με την κοπέλα.

Ο καιρός περνούσε. Ο πεύκος άπλωνε τα κλαδιά του όλο και πιο πολύ μα ακόμα ν’ αγκαλιάσει το κυπαρίσσι. Είχε σχεδόν γείρει όλος προς το μέρος του. Η κοπέλα πήγαινε συχνά εκεί, μόνη πια, και καθόταν στο ίδιο σημείο περιμένοντας την ένωση αυτή.

Η ανυδρία που ακολούθησε έφερε μεγάλη ξηρασία στο νησί. Τα πρώτα σημάδια άρχισαν να φαίνονται και στα δυο δέντρα. Οι κορμοί τους άρχισαν ν ‘ αφυδατώνονται ενώ το ζωηρό πράσινο χρώμα τους άρχισε να γίνεται κίτρινο σε πολλά σημεία. Ο πεύκος ένιωθε πως αν τέντωνε λίγο ακόμα τα κλαδιά του θα έσπαγαν.

Οι περαστικοί σχολίαζαν το γεγονός μα κανένας δε νοιαζόταν πραγματικά για τα δυο δέντρα. Μόνο εκείνο το κορίτσι. Άρχισε να πηγαίνει καθημερινά και να τα ποτίζει, παίρνοντας νερό από τη βρύση της εκκλησίας. Κάθε φορά που το νερό έφτανε στις ρίζες των δέντρων αυτά ξαναγεννιόνταν. Το χρώμα τους ζωήρεψε και πάλι και τα κλαδιά τους δυνάμωσαν.

Να ‘ναι καλά το κορίτσι, ψιθύρισε ένα πρωινό ο πεύκος καταφέρνοντας επιτέλους να αγκαλιάσει το κυπαρίσσι.

Η κοπέλα δεν μπορούσε να πιστέψει στα μάτια της, σαν αντίκρισε το θέαμα. Τέντωσε τα δυο της χέρια προσπαθώντας να κλείσει μέσα τους, τους κορμούς των δυο δέντρων. Δάκρυα χαράς ασυγκράτητα πλημμύρισαν τα μάτια της. Καθώς φύσηξε το αεράκι, τα μαλλιά της γέμισαν πευκοβελόνες και ένα «ευχαριστώ» χάιδεψε τα αφτιά της.

ΤΕΛΟΣ

Κείμενο: Τζένη Μαλανδρένη

Εικονογράφηση: www.paidika-paramythia.gr

Πληροφορίες
Κατηγορία παραμυθιού
Ετος πρώτης δημοσίευσης
Προέλευση (περιοχή)
Δώσε αστέρια
Average: 4.3 (73 ψήφοι)