Η Νένα και η πρώτη μέρα στο σχολείο

Συγγραφέας παραμυθιού

Η Νένα, η μικρή πεταλουδίτσα κάθισε στην άκρη ενός μεγάλου, κατακόκκινου λουλουδιού και άφησε τα δάκρυά της να κυλήσουν ελεύθερα πάνω στα ροζουλί μαγουλάκια της.

Κλαψ, κλαψ και κλαψ, κλαψ γέμισε ένα ολόκληρο ποτιστήρι με τα αλμυρά δάκρυά της, που έφτανε να ποτιστεί ένας μεγάλος κήπος γεμάτος με θάμνους και λουλούδια. Το δυνατό κλάμα της Νένα ταξίδεψε μέχρι τα αυτιά της μαμάς της, η οποία έτρεξε αμέσως κοντά της. Η μεγάλη πεταλούδα έτεινε απαλά το χέρι της, προσφέροντας στο κοριτσάκι της ένα χαρτομάντιλο. Η Νένα σκούπισε τα μάτια της, φύσηξε δυνατά τη μύτη της και κοίταξε τη μαμά της.

- «Νένα μου, γλυκό μου κοριτσάκι βλέπω ότι είσαι λυπημένη. Έγινε κάτι που σε έκανε να κλάψεις;»

- «Δεν θέλω να πάω στο σχολείο», κλαψούρισε η Νένα, η πεταλούδα.

- «Θυμάμαι που μου είπες ότι ανυπομονείς να πας στο σχολείο γιατί εκεί θα κάνεις πολλούς φίλους, θα μάθεις καινούρια πράγματα και δε θα βαρεθείς ούτε στιγμή. Καλά δε θυμάμαι; Έτσι δε μου είπες;», τη ρώτησε η μαμά πεταλούδα.

Η Νένα άνοιξε την παλάμη της και ο αέρας πήρε το βρεγμένο χαρτομάντιλο σε ένα ταξίδι μακρινό.

- «Ναι, μαμά μου! Θέλω πολύ να δω πώς θα είναι στο σχολείο και να μάθω καινούρια πράγματα, αλλά πώς θα πάω μέχρι εκεί; Όταν φεύγω μακριά σου, τα φτερά μου τρέμουν και φοβάμαι ότι θα πέσω»

Η μαμά πεταλούδα έπιασε τρυφερά το χέρι της Νένα και της είπε με αγάπη:

- «Καρδούλα μου, σε καταλαβαίνω. Να ξέρεις όμως ότι είσαι μία πολύ δυνατή πεταλούδα και ό,τι κι αν σκεφτείς μπορείς να το καταφέρεις. Πιστεύω σε εσένα. Και τα πανέμορφα φτερά σου πιστεύουν σε εσένα. Στην αρχή μπορεί να φοβηθείς και είναι λογικό. Μετά όμως όλα θα πάνε καλά και θα περνάς πολύ όμορφα στο σχολείο, θα δεις! Και να θυμάσαι ότι θα είμαι πάντα δίπλα σου όταν θα με χρειαστείς. Κάθε μεσημέρι θα σε περιμένω να σχολάσεις από το σχολείο για να μου πεις τι ωραία πράγματα κάνατε εκεί».

Η μαμά πεταλούδα άνοιξε τα μεγάλα της φτερά και έκλεισε μέσα τους τη Νένα, τη μικρή πεταλουδίτσα μας, σε μια μεγάλη, τρυφερή αγκαλιά γεμάτη ζεστασιά. Η Νένα ρούφηξε όσο περισσότερο μπορούσε από την πιο όμορφη μυρωδιά του κόσμου, τη μυρωδιά της μαμάς και ύστερα άνοιξε τα φτερά της και φτερουγίζοντας στον αέρα ξεκίνησε για το σχολείο.

- «Να προσέχεις! Σε αγαπώ πολύ μικρή μου πεταλούδα», της φώναξε η μαμά της.

- «Και εγώ σε αγαπώ μαμά»

ΤΕΛΟΣ

Κείμενο: Ευαγγελία Ζώρα
Εικόνες: www.paidika-paramythia.gr

Πληροφορίες
Κατηγορία παραμυθιού
Ετος πρώτης δημοσίευσης
Προέλευση (περιοχή)
Δώσε αστέρια
Average: 4 (22 ψήφοι)