- Ο καιρός αλλάζει πρέπει να αρχίσουμε προετοιμασίες για το μεγάλο ταξίδι. Έχω λίγο άγχος θα είναι η πρώτη φορά να ηγηθώ όλου του μεγάλου πληθυσμού των χελιδονιών από Αφρική στα καλοκαιρινά μέρη της Ευρώπης.
- Εγώ τι να πω που σαν σύζυγος του ηγέτη έχω κι εγώ βαριά καθήκοντα για τις χήρες και τα ασυνόδευτα… Είναι μεγάλη ευθύνη.
- Έτσι είναι έχεις δίκιο, αρκεί που καταλαβαίνεις τις αρμοδιότητες και τις ευθύνες σου.
Της έδωσε ένα φιλάκι και τις έκλεισε το μάτι. Πετούσε φεύγοντας τις είπε δυνατά…
- Γι’ αυτό σε διάλεξα σύντροφο μου!
- Είσαι καλός μαζί μου αλλά κι από την πλευρά μου σ’ ευχαριστώ που μου δύνης δύναμη.
Ο Ηγέτης των χελιδονιών έκανε για άλλη μια φορά την βόλτα του. Τσίμπησε στον αέρα μερικές ιπτάμενες μύγες για πρωινό και κατευθύνθηκε στην περιοχή των πελαργών, των Γκαλαπάγκος και άλλων αποδημητικών πουλιών. Έψαχνε με προσοχή καθώς πετούσε να βρει τους αρχηγούς των Πελαργών, Πελεκάνων, Πάπιες, Χήνες. Γενικώς των μεγάλων μεταφορικών μέσων. Αυτούς που στις πλάτες τους θα μεταφέρουν τις βραδινές ώρες στην πτήση της μετανάστευσης τα ανήμπορα και κουρασμένα χελιδόνια.
- Καλημέρα μεγάλε τι κάνεις σήμερα; Ρώτησε προσγειωμένος μπροστά στον Αρχηγό των Πελαργών.
- Καλημέρα δεν βλέπεις παιδεύομαι να καταπιώ αυτή την μικρή σαύρα! Η πονηρή βάζει τα μπροστινά της πόδια στο λαρύγγι μου και με δυσκολεύει. Την να σου πω! είπε καταπίνοντας το ερπετό. Ο καιρός αρχίζει να αγριεύει, το κρύο έρχεται οι τροφές μας έχουν κρυφτεί οι περισσότερες. Είναι καιρός να μεταναστεύσουμε προς τα βόρεια.
- Γι’ αυτό ήρθα να τα πούμε λιγάκι, αλλά κι εσύ σαν μεγάλο αφεντικό πότε θα καλέσεις Γενική συνέλευση όλων των αποδημητικών πουλιών να πάρουμε αποφάσεις.
- Ναι - ναι έχω μιλήσει με τους πελεκάνους και μερικούς άλλους γείτονες εδώ κοντά στην λίμνη.
- Ωραία θα ξαναπεράσω αυτές τις μέρες για να μάθω πότε θα συνεδριάσουμε.
Το χελιδόνι έφυγε πήγε στην φωλιά του να πει τα νέα στην γυναικά του.
Ο Πελαργός ήταν σκεπτικός και σχεδόν αγχωμένος γιατί είχε κακές εμπειρίες από το περσινό ταξίδι. Αρχηγός ήταν ο Πατέρας του. Όταν είχαν φτάσει στην Αφρική πέρσι τέλος Οκτωβρίου, σκοτώθηκε από τα σκάγια ενός Αφρικανού κυνηγού. Έτσι δικαιωματικά ανέλαβε την Αρχηγία.
Μετά από μερικές μέρες. Όλα τα στελέχη των αποδημητικών πουλιών συγκεντρώθηκαν για να αρχίσει η συνεδρίαση.
- Ακούστε με – Ακούστε με προσεχτικά. Οι μέρες να αποδημήσουμε πλησιάζουν πρέπει να συνεννοηθούμε για να μην κάνουμε λάθη , είπε ο πελαργός με ύφος αρχηγού.
- Τι λάθη να κάνουμε ξέρουμε να πετάμε ,ξέρουμε που θα πάμε, οπότε τι λάθη θα κάνουμε; Είπε ένα μαυροπούλι που ήταν λίγο υπερήφανο και πεισματάρικο.
- Σκάσε, όταν μιλάει ο αρχηγός θα περιμένεις να τελειώσει και μετά θα μιλάς. Κατάλαβες; Του είπε ο πελεκάνος με την βραχνή φωνή του.
- Λοιπόν συνεχίζω λέει ο πελαργός. Δεν έχω την πείρα του πατέρα μου αλλά έχω τις γνώσεις που έμαθα κοντά του. Λέω όλα τα πουλιά που έχουν την καλοκαιρινή πατρίδα τους στον Βορρά να ετοιμάζονται αυτές τις μέρες, να κάνουν εφόδια και να συγκεντρωθούν σε ομάδες να μάθουν καλά τα καιρικά φαινόμενα, ποιες χώρες θα κάνουν σταθμούς για να ξεκουραστούν και να αποκτήσουν δυνάμεις ,ώστε κάθε εμπόδιο να το αντιμετωπίζουν χωρίς πολλά προβλήματα.
- Εμείς οι χήνες ξέρουμε πώς να πετάμε σε μεγαλύτερα ύψη αλλά και πώς να εκμεταλλευόμαστε τα ρεύματα της ατμόσφαιρας οπότε μπορούμε να είμαστε μπροστά σε κάθε ομάδα, είπε ο αρχηγός τους.
- Εντάξει μην τα παραλές κιόλας να το παίξετε μπροστάρηδες! Και εμείς πετάμε περίπου έτσι. Είμαστε λίγο πιο αργές αλλά πάντα προσέχουμε και εκτός αυτού εμείς βρίσκουμε πιο εύκολα που έχει υγροβιότοπους για φαγητό, μπάνιο και ξεκούραση, απάντησε ο Αρχηγός των πρασινοκέφαλων παπιών.
- Επ! Ησυχία, δεν θα κάνουμε ανταγωνισμό ποιος θα πάει μπροστά. Ο σκοπός είναι να οργανωθούμε και να είμαστε ο ένας πάντα κοντά στον άλλο για πασά βοήθεια των αδυνάτων. Μην κάνετε σαν τους ανθρώπους που κάνουν πολέμους ποιος να είναι πιο ισχυρός και πιο πλούσιος. Αυτοί λένε ότι τους έφερε ο θεός να κάνουν κουμάντο στην γη και στο ζωικό βασίλειο. Οι άχρηστοι τα έχουν κάνει θάλασσα. Δεν θέλω να κάνουμε κι εμείς τα ίδια. Προσοχή λοιπόν αγάπη και αλληλεγγύη μεταξύ μας. Έχουμε μεγάλο ταξίδι να κάνουμε μέχρι τον τελικό προορισμό μας. Για πέστε μου τι θα κάνουν τα χελιδόνια αν το κάθε είδος κοιτάει την πάρτη του; Και δεν το νοιάζει γι’ αυτά τα μικρά πλασματάκια; Τι έχεις να πεις, Χελιδόνι;
- Εμείς θα μοιραστούμε σε ομάδες. Θα φύγουν πρώτα τα χελιδόνια του βορρά τα ΣΟΥΊΦΤ όσα έχουν τις καλοκαιρινές φωλιές τους, Βόρεια στα σκανδιναβικά κράτη και λίγο από Βέλγιο Γερμανία και στα ψηλά βουνά της Αυστρίας και της Ελβετίας. Η αρχή θα γίνει περίπου στα μέσα Μαρτίου. Οπότε πιστεύω θα φτάσουν στον τελικό προορισμό τους αρχές Απριλίου. Αυτοί έχουν μεγάλες ταχύτητες περίπου 150 με 160 χιλιόμετρα την ώρα και πετούν ασταμάτητα μέχρι και 50.000 χιλιόμετρα σε μεγάλα ύψη και κοιμούνται στον αέρα. Μετά θα φύγουν τα Σταβλοχελίδονα διότι έχουν να κάνουν πολλές στάσεις στην διαδρομή να πάρουν δυνάμεις διανύουν 350 χιλιόμετρα την ημέρα και έχουν 40 με 50 χιλιόμετρα την ώρα ταχύτητα, πρέπει να ξαποστάσουν να βρουν λίγο τροφή να δυναμώσουν και μετά πάλι θα πετάξουν πιο βόρεια μέχρι εκεί που ανήκουν. Κατόπιν οι επόμενοι θα φύγουν περίπου δέκα μέρες για τις πιο νότιες περιοχές και οι τελευταίοι μετά από μερικές μέρες, εμείς έχουμε ταχύτητα περίπου 60 με 70 χιλιόμετρα την ώρα, διανύουμε 500 χιλιόμετρα την μέρα. Αφότου οι βόρειοι θα έχουν ξαποστάσει στα μέρη μας θα έχουμε κενές τις φωλιές μας για να εγκατασταθούμε στις άδειες φωλιές κι αυτές που θα κτίσουμε όταν το ταξίδι μας θα τελειώσει στους προορισμούς μας, μετά από 10.000 χιλιόμετρα.
Όλοι οι αρχηγοί ήταν κοντά και μερικοί μέσα στην λίμνη, συγκεντρωμένοι και απασχολημένοι με το πλάνο του μεγάλου ταξιδιού. Οι έμπειροι έλεγαν τα δικά τους έχοντας τις γνώσεις πως θα το κάνουν. Οι νεότεροι άκουγαν με προσοχή. Ναι μεν ήξεραν το ταξίδι από Ευρώπη Αφρική αλλά ήταν λίγο αγχωμένοι για την επιστροφή στην πολυκοσμική Ευρώπη. Είναι γεμάτη πόλεις, λίγα χωριά, με χωράφια άλλα και αυτά τα σπέρνουν με στάρια και καλαμπόκια ότι πιο καλύτερη τροφή για τα πουλιά άλλα οι αναίσθητοι τα ραντίζουν με δηλητήρια, τα δέντρα με φρούτα είναι κι αυτά γεμάτα με φυτοφάρμακα. Όποιος δεν προσέξει τρώει το φρούτο που είναι ραντισμένο με δηλητήριο και πεθαίνει. Μόνο τα λιγοστά δάση δίνουν δυνατότητες επιβίωσης.
Χωρια τους θορύβους από τα αυτοκίνητα, τα τραίνα, τα αεροπλάνα. Συχνά τα βράδια μαζεύονται χιλιάδες άνθρωποι σε ανοιχτούς χώρους και κάνουν τρελή φασαρία με τις μουσικές και τα τραγούδια τους. Έχουν απαίσιες φωνές, γκαρίζουν σαν γαϊδούρια μες την νύχτα. Δεν μπορείς να κλείσεις μάτι. Τέλος πάντων ο Βορράς το καλοκαίρι είναι καλός μόνο για το κλίμα.
Όλοι σχεδόν απασχολημένοι κοντά στην λίμνη, την ώρα που συζητούσαν… ξαφνικά πετάγεται ένας κροκόδειλος προσπαθώντας να αρπάξει μια χήνα που ήταν μες το νερό.
- Ωχ αμάν αυτός ο κροκόδειλος παραπούπουλο να με πιάσει … Φώναξε τρομαγμένη η χήνα που άνοιξε γρήγορα τα φτερά της και πέταξε πάνω από τα κεφάλια των άλλων πουλιών.
- Πάμε να φύγουμε! Φώναξε δυνατά ο πελεκάνος που ήταν σχεδόν στο τέλος των συγκεντρωμένων.
Όλα τα πουλιά έφυγαν άλλα τρέχοντας άλλα πετώντας.
- Όταν οι πρώτοι ετοιμαστείτε σας εύχομαι καλό ταξίδι με όλη μου την καρδιάααα. Πετώντας φώναξε δυνατά το χελιδόνι.
- Μα τι βλάκας κι αυτός ο κροκόδειλος μας χάλασε την συνεδρίαση, πάνω που λέγαμε τις λεπτομέρειες για το ταξίδι. Μας την έσπασε! Είπε το χελιδόνι στον διπλανό, που έκατσε κοντά του σε ένα κλωνάρι δένδρου, να ξαποστάσουν και να τους περάσει το χτυποκάρδι από την τρομάρα τους.
Οι μέρες περνούσαν πολύ γρήγορα, ο καιρός ήταν ρυθμιστής, ξαφνικές μπόρες και δυνατοί άνεμοι τους χάλαγαν τα σχέδια. Αλλά όπως κάθε χρόνο έτσι και αυτή την χρονιά έφτασε η κατάλληλη στιγμή της αποδημίας.
Τα πουλιά πετούσαν μαυρίζοντας τον ουρανό κατά χιλιάδες αφήνοντας τις Ζούγκλες, την Σαβάνα, και τις Ερήμους πίσω τους. Φυσικά τα περισσότερα ένιωθαν μεγαλύτερη ασφάλεια στον αέρα καθώς πετούσαν. Στο έδαφος είχαν πάντα λαίμαργους εχθρούς που κινδύνευαν να χάσουν την ζωή τους.
Στην Αφρική δεν κάνει κάνεις την ευκολότερη ζωή. Ο κίνδυνος είναι μεγάλος για μικρά και μεγάλα ζώα, τα πουλιά λόγω του μεγέθους που είναι μικρόσωμα έχουν και λιγότερους θηρευτές. Έχουν το προνόμιο των φτερών που πετούν ψηλά, όταν αντιληφθούν τον κακόβουλο επισκέπτη.
Όταν ήρθε η κατάλληλη στιγμή δηλαδή η σειρά του σμήνους του Ηγέτη των χελιδονιών. Πρώτος πέταξε ψηλά με κελαϊδίσματα καλούσε τα χελιδόνια της περιοχής να τον ακολουθήσουν. Τα τιτιβίσματα και τα κελαηδήματα έγινε ο κυρίαρχος θόρυβος στην περιοχή. Ήταν η απόλυτη αποφασιστική στιγμή να αποδημήσουν.
Ο Ηγέτης έκανε κύκλους και ελιγμούς για να δόση την παρουσία του στο σύνολο και μπήκε μπροστά από τα υπόλοιπα που τον ακολουθούσαν σε μικρές αποστάσεις. Ο Αρχηγός μιλούσε στον πίσω του κι ο επόμενος στους επόμενους έτσι όλοι μάθαιναν τις προθέσεις του αρχηγού. Φυσικά στον εγκέφαλο κάθε ενός ξεχωριστά χελιδονιού είναι χαραγμένος ο χάρτης της διαδρομής. Όσοι έζησαν την διαδρομή από Βορρά προς Νότο την προηγούμενη χρονιά τώρα με τα μαγνητικά πεδία της γης, τον ήλιο την ημέρα τα αστέρια το βράδυ, είναι σχεδόν ρουτίνα να το κάνουν εκτός από μερικές αναποδιές που ήταν τελείως τυχαίες.
- Προσοχή, θα πετάξουμε λίγο πιο αργά γιατί βλέπω ότι πλησιάζουμε το σμήνος με τα γεράκια. Οι πελαργοί είναι λίγο πιο πίσω μας και τα τρυγόνια. Θα κατέβουμε σε χαμηλότερο ύψος για να τσιμπάμε και κανένα έντομο στην πορεία μας. Όταν κουραστούμε το βράδυ θα μας προλάβουν οι πελαργοί. Όταν περνάμε από την θάλασσα τα βράδια προσεχτικά ο κάθε ένας θα ανεβαίνει στην ράχη του μέχρι το ξημέρωμα, ώστε ο κάθε πελαργός θα ελαφρύνει για να μην τον κουράσουμε πολύ ,και εμείς θα έχουμε δυνάμεις να συνεχίσουμε.
Το ταξίδι είναι πολύ μακρύ μερικά από τα χελιδόνια δεν μπορούν να ακολουθήσουν και ζητούν βοήθεια από τους πελαργούς, πελεκάνους, τους ερωδιούς. Οι αγριόπαπιες και αγριόχηνες δεν θέλουν κανένα μικρό στην πλάτη τους, γιατί πετούν σε σχήμα V και σε μεγάλα ύψη για εξοικονόμηση ενέργειας από τα ατμοσφαιρικά ρεύματα.
- Προσοχή πλησιάζουμε στην έρημο, θα κάνετε λίγο υπομονή, βάλτε τα δυνατά σας να περάσουμε κάνει πολύ ζέστη την ημέρα αλλά το βράδυ θα κάνει πολύ κρύο. Θα πεινάσουμε σε όλη την διαδρομή της ερήμου γιατί δεν έχει ιπτάμενα έντομα εδώ. Θα πετάμε στο ίδιο ύψος με τα μεγάλα πουλιά γιατί έχει μεγάλα αέρινα ρεύματα που θα μας δώσουν μεγαλύτερη ταχύτητα, και θα αποφύγουμε τα σύννεφα άμμου.
Πράγματι όλα τα χελιδόνια σαν μικρά αεροπλανάκια κοιτούσαν τον ουρανό και ανέβηκαν στο ίδιο ύψος των πελαργών και των πελεκάνων.
- Βρε καλώς τα παιδιά! είπε κοιτώντας λόξα μια αγριόχηνα που ήταν τελευταία του σχηματισμού. Αρχηγέ των χελιδονιών καθίστε πίσω μας μην μας μπερδέψετε γιατί θα ανακατευτούμε και θα χάσουμε τα αέρινα ρεύματα. Εντάξει; Είπε δίνοντας συμβουλές στον Ηγέτη των χελιδονιών.
- Ναι φυσικά έτσι κάνουμε έχουμε και εμείς γνώσεις δεν είμαστε εντελώς ανίδεοι! Εεεε! Κοιτάτε έρχεται αμμοθύελλα, πρέπει να ανέβουμε ακόμη ψηλότερα.
- Αρχηγέ ανεβαίνουμε πολύ και κόβεται η αναπνοή μου, εδώ το οξυγόνο λιγοστεύει, μου φαίνεται σαν να ζαλίζομαι.
- Προσπάθησε να προσγειωθείς στου πελεκάνου την πλάτη ώσπου να περάσει η θύελλα. Σε χαμηλότερο ύψος η σκόνη θα μας τυφλώσει. Δεν είμαστε άνθρωποι να βάλουμε μάσκες και γυαλιά για να ξεπεράσουμε το πρόβλημα.
Την επόμενη μέρα τα πράγματα ήταν καλύτερα, και κατέβηκαν σε πιο χαμηλό ύψος σχεδόν όλα τα σμήνη των πουλιών. Η έρημος απέραντη. Οι αντοχές λιγόστευαν, χώρια τις επιθέσεις που είχαν από τα γεράκια που προσπαθούσαν να τα κάνουν κολατσιό.
- Προσοχή έρχονται μερικά γεράκια να είστε όλοι έτοιμοι! φώναξε ο Ηγέτης. Όταν έβλεπαν τα γεράκια τα χελιδόνια έκαναν ελιγμούς, στριφογύριζαν και έκαναν ότι πέφτουν, τα γεράκια ζαλίζονται από τις βουτιές που κάνουν και αποφασίζουν να αφήσουν τα χελιδόνια στον δρόμο τους.
Οι πελαργοί δεν μπορούν να περάσουν την απέραντη θάλασσα, οπότε αλλάζουν πορεία, μερικά πάνε προς το Μαρόκο να περάσουν τα στενά του Γιβραλτάρ, βγαίνουν στις ακτές της Ισπανίας και μετα παίρνουν τον δρόμο τους για τα μέρη που ζούσαν το προηγούμενο καλοκαίρι. Όταν λοιπόν περνούν πάνω από την θάλασσα, βράδυ τότε τα χελιδόνια ανεβαίνουν στην ράχη τους.
Άλλοι Πελαργοί με τα υπόλοιπα μεγάλα πουλιά περνούν στην μεσόγειο από την Τυνησία, Μάλτα, Ιταλία ή Κρήτη και παίρνουν τον δρόμο τους για τα πάτρια εδάφη εκεί που γεννήθηκαν και εκεί που θα ζευγαρώσουν για να κάνουν απογόνους.
- Τι να σου πω; Να έρθεις μαζί μας δεν γίνεται εδώ θα χωρίσουν οι δρόμοι μας. Είπε στον αρχηγό που οδηγούσε το σμήνος για την δυτική Ευρώπη.
- Τι έγινε πατέρα; Γιατί φεύγουν αυτοί; Ρώτησε με απορία ο πρωτότοκος γιος του Ηγέτη.
- Ναι έχεις δίκιο να απορείς. Είναι το σμήνος που θα ακολουθήσει τους πελαργούς που φεύγουν για την δύση εκεί που εμείς βλέπουμε να πέφτει ο Ήλιος τα απογεύματα. Θα περάσουν τα χρόνια και θα καταλάβεις τα πάντα σιγά – σιγά θα μαθαίνεις. Τώρα θέλω να είσαι σιωπηλός και προσεχτικός για να αποτυπώνεις τις τοποθεσίες στον χάρτη του μυαλού σου. Του απάντησε με νόημα ο Ηγέτης.
- Ναι, δεν ξεχνώ τα μέρη που κατεβαίναμε προς νότο τώρα πάμε όπως μου είχες εξηγήσει προς τον Βορρά.
- Σταμάτα τις φλυαρίες, γιατί ακόμα είμαστε στην έρημο και έχουμε οδηγό μας, τα μαγνητικά πεδία της γης. Αργότερα θα δούμε κατοικημένες περιοχές, αν είμαστε τυχεροί μπορεί νωρίτερα οι Αγριόχηνες να βρουν νερόλακκους σε καμία όαση, να κατέβουμε για μια μέρα να ξεκουραστούμε να φάμε και κανένα κουνούπι γιατί έχω φοβερή πείνα.
- Οι πεταλούδες είναι το πιο νόστιμο γεύμα που έχω φάει, είπε ο μικρός.
- Είπα μην ονειρεύεσαι και μην ενοχλείς. Του απάντησε αυστηρά ο πατέρας του. Καλά εσύ τι γυναίκα είσαι δεν βάζεις τον μικρό σε τάξη. Έχω τις έννοιες μου για ολόκληρο το σμήνος δεν θέλω να απασχολούμε με μικροπράγματα.
- Καλά μην κανείς έτσι παιδί είναι, θα πει και κάτι να μαθαίνει, του είπε η γυναίκα του για να τον ηρεμήσει.
Μετα από μερικές ώρες στάθηκαν πολύ τυχεροί. Στην αρχή ακούστηκαν φασαρίες και μετά κατάλαβαν ότι οι χήνες από ψηλά κατέβαιναν και οι αγριόπαπιες άρχισαν τα πανηγύρια (Πα -πα – πα).
- Ειιι! Παλιόφιλε, ελάτε κάτω μπροστά μας έχει μια όαση με μια λιμνούλα. Πάμε για ξεκούραση και φαγητό, του είπε ένας γεροπελεκάνος που άρχισε να χάνει ύψος.
- Ευχαριστώ πολύ γιατί άρχισα να χάνω δυνάμεις. Πάμε παιδιά, είπε στο σμήνος των χελιδονιών, ακολουθήστε με.
- Αρχηγέ προσέξτε είναι οπτασία της ερήμου, οι Αγριόπαπιες έχουν κάνει λάθος.
- Αλήθεια κατέβηκες πιο χαμηλά και δεν είδες τίποτα; ρώτησε ο Ηγέτης.
- Ναι έχει ανεμοθύελλα παραλίγο να μπλέξω και να χάσω την ισορροπία μου. Μερικά πουλιά που μπήκαν μέσα στην θύελλα, ορισμένα σκοτώθηκαν, άλλα έσπασαν το ένα από τα φτερά του, άλλο και τα δυο γιατί η άμμος με την δύναμη του ανέμου τους ξέντυσε τελείως έχασαν τα πούπουλα τους. Είπε στον ηγέτη με τρομαγμένη φωνή.
- Εντάξει ευχαριστώ πολύ για την ειδοποιήση. Αλλά εσύ γιατί βρέθηκες εκεί κάτω χωρίς την εντολή μου;
- Συγνώμη ήμουν πολύ κουρασμένος και μόλις είδα τις χήνες να κατεβαίνουν ακολούθησα.
- Τέλος πάντων άλλη φορά να ακολουθείς το δικό μας σμήνος και τις εντολές μου. Αλλά με την ανυπακοή σου μας έσωσες. Ευχαριστώ.
Έτσι συνέχισαν την πορεία τους μέχρι που έφτασαν μετά από λίγα χιλιόμετρα σε αληθινή όαση. Κατέβηκαν όλα σχεδόν τα πουλιά για ξεκούραση, κυνήγι, φαγητό και νερό. Την επόμενη ξεκίνησαν και πάλι. Πρώτα περίμεναν να σηκωθεί ο ήλιος ψηλά να ζεστάνει το έδαφος και να δημιουργηθούν αέρινα ρεύματα. Έτσι πρώτα τα μεγάλα και μετά τα μικρά πουλιά ξεκίνησαν και συνέχισαν το ταξίδι τους.
Περίπου σε μια μέρα έφτασαν πάνω από χωριά και πόλεις. Κατέβηκαν σε χαμηλότερο ύψος.
- Άντε ας χωριστούμε για λίγο να κυνηγήσετε. Το μυαλό σας όμως πάντα προς τον βορρά μην μπερδευτείτε και χαθήτε ή να παραμείνετε σε αυτήν την χώρα. Ο προορισμός μας είναι να ξεπεράσουμε την θάλασσα που θα φτάσουμε σε λίγο. Θα είναι δύσκολο αυτό τον καιρό έχει άστατο καιρό, την μια έχει ήλιο, την άλλη βρέχει και κάνει χαλάζι. Όταν βρεθούμε καταμεσής του πελάγους και έχει χαλάζι το μόνο που μας σώζει είναι αν έχει πλοίο στην θάλασσα να κατέβουμε και να καλυφτούμε όπου μπορούμε για να γλυτώσουμε.
- Ναι έχεις δίκιο θυμάμαι μια χρονιά που μας έπιασε το χαλάζι στο πέλαγος ,κρυφτήκαμε σε πλοίο αλλά μας πήγε σε άλλη κατεύθυνση. Είχαμε πολλά θύματα αλλά στο τέλος γυρίσαμε στον προορισμό μας, είπε η γυναίκα του Ηγέτη.
- Μπράβο που το θυμάσαι. Οι περισσότεροι ξέρουν τις καιρικές συνθήκες.
Η Μεσόγειος είναι μια θάλασσα ακατάστατη τον Μάρτιο, Απρίλιο έχει πνίξει πολλά από τα μεταναστευτικά πουλιά. Τα περισσότερα πετούν ασταμάτητα και η κούραση είναι μεγάλη. Φτάνοντας στην πρώτη στεριά κατεβαίνουν ανήμπορα και πεινασμένα. Τότε είναι πολύ ευάλωτα στους θηρευτές τους. Χωρια, που οι άνθρωποι κάνουν τους καλούς και τα πιάνουν για προστασία και οι ηλίθιοι δεν ξέρουν ότι δεν πρέπει να τα πιάνουν. Δεν ξέρουν αν έχουν αρρώστιες των πτηνών αλλά και ποια είναι η τροφή τους. ΠΧ τα χελιδόνια δεν τρώνε ψωμάκι, στάρι, καλαμπόκι, ή κανναβούρι. Τα χελιδόνια τρέφονται μόνο με ιπτάμενα έντομα και τρώνε πάντα στον αέρα. Έτσι βλάκα άνθρωπε μην κάνεις τον καλό! Άσε τα πουλάκια να ξεκουραστούν και να πάρουν δυνάμεις. Δεν θέλουν την προστασία σου!Ζούνε ελεύθερα με δικούς τους νομούς.
- Αν δεν ήσασταν εσείς οι μεγάλοι! Μου φαίνεται ότι δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε εύκολα την μετανάστευση!
- Έχεις δίκιο αλλά και αν δεν υπήρχατε κι εσείς που τρώτε τα έντομα, η ζωή μας θα ήταν δύσκολη, απάντησε ο πελαργός.
- Πότε ξεκινάμε να περάσουμε την θάλασσα; Ρώτησε τον πελαργό κάνοντας μερικές περιστροφές γύρο από την κολόνα που στεκόταν με το ένα πόδι ο φίλος του.
- Αυτό με προβληματίζει. Το πότε, φυσικά σύντομα γιατί δεν είναι μόνο το ταξίδι αλλά και οι νέοι, ψάχνουν να κάνουν γνωριμίες με θηλυκές. Τσακώνονται που και που για να ζευγαρώσουν σε λάθος μέρος.
- Ναι – ναι κι εγώ παρατηρώ τα δικά μου χελιδόνια έχουν αρχίσει τα πειράγματα με τα θηλυκά. Καλό είναι λοιπόν να φύγουμε και ο θεός βοηθός, είπε!
- Θα βρεθούμε αυτές τις μέρες και με θάρρος θα ξεκινήσουμε, είπε ο Πελαργός.
Μερικά καθυστερημένα πουλιά από άλλες νότιες χώρες πετούσαν ψηλά στον ουρανό αφήνοντας πίσω την στεριά, προσπερνώντας την ακτή προς την θάλασσα. Τότε δεν άργησαν να ξεκινήσουν και τα σμήνη που ήταν στις ακτές, παίρνοντας θάρρος να πετάξουν προς βορρά αφήνοντας πίσω τους ότι είχαν γνωρίσει στην χώρα που τα φιλοξενούσε.
- Όσο πιο ψηλά πετάμε τόσο ο νότιος άνεμος μας δίνει ταχύτητα και ελπίδα ότι θα φτάσουμε πιο σύντομα, είπε στην σύντροφο του.
- Ευτυχώς είναι καλός ο καιρός. Βλέπω κάτω την θάλασσα δεν έχει κύματα. Μακάρι να μας πάει μέχρι την πατρίδα έτσι. Του απάντησε.
- Μακάρι αλλά ακόμα είμαστε στην αρχή περίμενε μην μας βρει καμιά κακοκαιρία και έχουμε τόσο κόσμο μαζί μας. Της είπε με αγωνία.
- Θεωρείτε ότι όταν φτάσουμε στον προορισμό μας θα ζευγαρώσω και θα έχω δική μου ζωή και οικογένεια; είπε στην μητέρα του το πρωτότοκο.
- Δηλαδή μόνο δική σου οικογένεια θα κάνεις; Εμείς τι θα κάνουμε; Θεωρείς ότι μόνο εσύ έχεις ταίρι για οικογένεια; απάντησε από δίπλα του ο συνομήλικος αδελφός του.
- Σταματήστε μην μιλάτε και κοιτάτε που πάμε, αυτό τώρα είναι το πρωτεύον να φτάσουμε, αλλά κι από την άλλη να ξέρετε τις διαδρομές. Σας το λέω για τελευταία φορά. Όποιος δεν ακούει θα τον διώξω από το σμήνος να βρει την τύχη μόνος του, φώναξε με νεύρα να ακούσουν σχεδόν όλοι και όχι μόνο τα παιδιά του.
Την νύχτα το κρύο ήταν τσουχτερό, ο βόρειος άνεμος έφερνε ψιχάλες και πριν το ξημέρωμα η βροχή έγινε πολύ δυνατή.
- Εεεε! Τι σας έλεγα; Δεν θα είναι εύκολα. Ευτυχώς οι ακτές από την τελευταία ανατολική πόλη της ερήμου είναι ποιο κοντά στο θερμό Νησί, φώναξε με μεγάλη σοφία ο αρχηγός των Πελαργών.
- Ναι έχεις δίκιο. Τώρα, προσπάθεια, δύναμη και υπομονή, απάντησε ο Ηγέτης. Έκανε ένα ελιγμό να γυρίσει προς το πίσω του σμήνους των χελιδονιών, παρατηρώντας όλα τα μέλη και περισσότερο τα ηλικιωμένα κουρασμένα χελιδόνια.
- Κουράγιο και δύναμη ξέρω η βροχή σας βαραίνει και κουράζεστε, αν δεν τα καταφέρνετε ζητήστε βοήθεια από τους πελεκάνους που ακολουθούν να σας πάρουν στην ράχη τους.
- Καλά αγόρι μου θα προσπαθήσουμε λίγο ακόμα. Αν δεν τα καταφέρνουμε. Άλλοι θα πέσουμε στην θάλασσα και άλλοι θα γλυτώσουμε από τους φίλους πελεκάνους. Μια χάρη ζητάμε εδώ πίσω. Να πεις στους γλάρους να μην κοροϊδεύουν, και να μην μπαίνουν μπροστά μας σαν εμπόδιο! του απάντησε ένα γέρικο χελιδόνι.
- Δεν θέλω να ανησυχείτε οι γλάροι κάνουν μια αναγνώριση ποιοι είμαστε και που πάμε προσέχοντας μην κάνουμε βουτιές για ψάρια που είναι η τροφή τους. Λοιπόν κουράγιο και, όπως είπαμε, δεν πρέπει να χαθεί κανείς.
Η Βροχή ήταν σφοδρή και οι λάμψεις των κεραυνών τύφλωναν προσωρινά όλα τα πουλιά στον ουρανό. Ευτυχώς δεν είχε χαλάζι, μόνο η βροχή τους βάραινε προσωρινά γιατί που και που τίναζαν τα σώματα τους, να πετάξουν τα νερά από πάνω τους.
- Ευτυχώς που ο θεός μας έδωσε πούπουλα που δεν ποτίζουν εύκολα από το λίπωμα, έτσι δεν έχουμε μεγάλο πρόβλημα. Οι άνθρωποι που κάνουν τους απεσταλμένους του Θεού είναι ανήμποροι και χωρίς προστασία. Ευτυχώς που έχουν λιγάκι μυαλό και προστατεύονται διαφορετικά από εμάς, είπε χαμηλόφωνα και σαρκαστικά ο Ηγέτης.
- Βλέπω ένα μικρό νησί να προχωράει προς τα βόρεια. Τι λες να πάμε πάνω του όσο βρέχει;
- Δεν είναι Νησί! Οι Άνθρωποι το λένε καράβι αν το φτάσουμε όσο βρέχει είναι καλό να κατέβουμε και να κρυφτούμε γιατί έτσι κι αλλιώς βραδιάζει. Να προσέχετε όσο το πλησιάζουμε να μην πάμε ακριβώς πίσω του, γιατί αφήνει καπνό όπως οι καμινάδες των σπιτιών και μπορεί να μας ζαλίσει και να σκοτωθούμε. Τους συμβούλεψε ο Ηγέτης.
- Ναι ξέρουμε κι άλλες φορές έχουμε κάτσει σε τέτοια θηρία. Που έχουν φωνή μέσα από την κοιλιά τους και βγάζουν αφρούς από πίσω τους.
- Αααα τώρα κατάλαβα έχει μέσα του και ανθρώπους που δεν μας θέλουν, γι’ αυτό πάμε πάντα στα σκοτεινά να κάτσουμε πάνω του για ξεκούραση, είπε ένα άλλο χελιδόνι.
Κοιμήθηκαν αρκετές ώρες κρυμμένα κάτω από σκέπαστρα. Πριν καν ξημερώσει, η βροχή σταμάτησε και έτσι αποφάσισαν να πετάξουν για να προλάβουν τους μεγαλόσωμους φίλους τους. Είχαν απομακρυνθεί πολύ. Το κατάλαβαν όταν βγήκε ο ήλιος τους είδαν στο βάθος του ορίζοντα.
Το πλοίο δεν έχει μεγάλη ταχύτητα όσο ταξιδεύει γι’ αυτό δεν έχασαν πολύ χρόνο και απόσταση. Είχαν πολλούς ακόμη πίσω τους που ταξίδευαν παρέα. Η στεριά ήταν πια ορατή και έτσι είχαν αρκετές ελπίδες ότι το ταξίδι θα γίνει ευκολότερο και πιο σύντομο.
- Άντε επιτέλους βλέπω στεριά στον ορίζοντα σε μερικές ώρες θα είμαστε πάνω από πόλεις και χωριά. Λοιπόν θέλω όσο πλησιάζουμε να έχετε τον νου σας όσοι γνωρίζεται τα μέρη που γεννηθήκατε να μας αποχαιρετίσετε και θα ξαναβρεθούμε το φθινόπωρο στην επιστροφή. Μεγάλη προσοχή γιατί τα τελευταία χρόνια οι άνθρωποι πάνω στις κορφές των βουνών έχουν τέρατα με τρία μεγάλα φτερά, κάνουν κύκλους με μουγκρητό. Μην πλησιάσετε ούτε να περάσετε μέσα από τα πελώρια φτερά τους. Άλλο καινούργιο που θα συναντήσετε είναι μεγάλοι καθρέφτες κάτω στην γη που γεμίζουν ήλιους, θα σας στραβώνουν, κοιτάτε πάντα ψηλά και όχι ότι γυαλίζει. Τώρα τελευταία βλέπουμε πολύ συχνά κάποιο είδος πουλιού έχει πάνω από το σώμα του τέσσερα φτερά κάνει θόρυβο σαν μεγάλο κουνούπι. Δεν είναι μεγάλο όπως τα αεροπλάνα και τα ελικόπτερα που μας ενοχλούν, Πάντως προσοχή και μακριά απ’ αυτά.
- Πατέρα, μήπως ξέρεις τι όνομα έχουν όλα αυτά που μας λες.
- Όχι γιατί δεν καταλαβαίνω τις κραυγές των ανθρώπων. Θα τα δεις και θα καταλάβεις κι εσύ και οι άλλοι πρωτάρηδες που ακολουθείτε.
- Εξάλλου, όταν φτάσουμε στον προορισμό μας, ο κάθε αρχηγός της ομάδας του ανάλογα την τοποθεσία που ζει θα ενημερώσει τους πάντες για τα πάντα. Τι πρέπει να κάνει ο κάθε ένας και η κάθε μια από το σμήνος του. Τι να προσέχουν! Ποιοι είναι εχθροί! Που και πως θα φτιάχνουν τις φωλιές και ότι απασχολεί τον καθένα. Έτσι κι εγώ. Όταν θα φτάσουμε στα μέρη μας θα τα πούμε όλα αναλυτικά, είπε πρόθυμα και κατατοπιστικά ο Μεγάλος Αρχηγός των χελιδονιών.
Φτάσανε στην στεριά συνεχίζοντας το ταξίδι τους προς τα βόρεια. Οι αποχαιρετισμοί ήταν πιο συχνοί όταν οι ομάδες των πελαργών, πελεκάνων, παπιών, χελιδονιών και άλλων, έφταναν στον προορισμό τους. Ο Ηγέτης των χελιδονιών ήταν εμφανώς συγκινημένος όταν αποχαιρετούσε κάθε λίγο τους φίλους του, ευχόμενος πάντα καλή αντάμωση το φθινόπωρο. Μια μέρα ακόμα και φτάνουν με τους συντρόφους του στον τελικό προορισμό τους.
- Όχι ακόμα δεν φτάσαμε που πάτε εσείς; Φώναξε δυνατά σε καμιά δεκαριά ανυπόμονα χελιδόνια που σκορπίστηκαν στο περιβάλλον.
- Είδαμε ένα ποταμάκι και κατεβαίνουμε να πιούμε λίγο νερό, απάντησε ένας από τους άτακτους.
- Μην κάνετε του κεφαλιού σας αυτό δεν είναι ποτάμι είναι ένα αυλάκι με βρόμικα νερά από τα εργοστάσια δεν βλέπετε καμινάδες με άσπρο καπνό; Γυριστέ αμέσως πίσω! Πω!! αυτά τα μικρά είναι αρκετά άτακτα και ανυπόμονα.
- Τι να κάνουμε έτσι είναι τα νιάτα δεν δίνουν σημασία στους κινδύνους, όπως και να έχει μεγαλώνοντας μαθαίνουν και θα ξέρουν τι να κάνουν, απάντησε ένας πελαργός που άκουσε τις φωνές του Ηγέτη.
- Έχω κουραστεί πολύ, λέω να πάρω την γυναίκα μου και τα δυο παιδιά μου και να κατεβώ για μια δυο μέρες εδώ, είπε ένα γέρικο εικοσάχρονο χελιδόνι στον Ηγέτη.
- Όπως νομίζεις. Θεωρώ ότι ξέρεις ότι θα είμαστε στον προορισμό μας αύριο το πρωί, οπότε δεν θα μας χωρίσει μεγάλη απόσταση. Σας περιμένουμε εκεί.
- Εντάξει τα λέμε. Του απάντησε και κατέβηκαν χαμηλότερα σε ένα μικρό χωριό για λίγο.
- Τι να κάνουμε το ταξίδι μας είναι μακρύ και αρκετά κουραστικό. Γι’ αυτό οι ηλικιωμένοι δεν αντέχουν, είπε με γνώση.
Το επόμενο πρωινό βρέθηκαν στον τόπο που θα περάσουν την Άνοιξη, το Καλοκαίρι, και τις αρχές Φθινοπώρου.
- Αααα πατρίδα ήρθαμε πάλι! είπε με ανακούφιση ο Ηγέτης.
Έκανε ένα μεγάλο κύκλο πάνω από την ομάδα που τον ακολούθησε μέχρι αυτόν τον προορισμό και φώναξε δυνατά.
- Ακούστε με όλοι προσεχτικά … Φτάσαμε επιτέλους στον τόπο μας. Οι μεγαλύτεροι ξέρετε τις διαδικασίες αλλά όπως πάντα θα ήθελα όλοι μαζί να μιλήσουμε, ασχέτως ποιοι ξέρουν και ποιοι όχι τα καθήκοντα μας.
Πετούσε διαρκώς κάνοντας κύκλους μέχρι όλα τα χελιδόνια να ακούσουν τις προσταγές του.
- Όπως βλέπετε, είμαστε σε χωριό κοντά σε μεγαλύτερη πόλη. Οι κολώνες έχουν καλώδια. Θα σταθείτε όλοι πάνω στα καλώδια για να μπορέσω να σας μιλήσω για τους κανόνες και μετά θα πάρει ο καθένας και κάθε μια τον δρόμο του. Τις πρώτες μέρες θα συναντιόμαστε εδώ να λέμε και να λύνουμε τα προβλήματα μας.
Φώναζε πετώντας διαρκώς δεξιά και αριστερά μπροστά από τα χελιδόνια που κάθονταν υπακούοντας τον αρχηγό τους.
- Όσα από σας τα μικρά εννοώ! Γνωριστήκατε στην διαδρομή και γίνατε ζευγάρια θα πάρετε τις φωλιές των γονιών σας αν είστε πρωτότοκα, τα δευτερότοκα αν έχετε ζευγαρώσει θα ακολουθήσετε τις πρώτες μέρες τους γονείς σας να σας μάθουν να κάνετε φωλιές! Εεεε, εσύ γιατί έφυγες από την θέση σου; Είπε με έντονο τόνο ο Ηγέτης σε ένα μικρό.
- Κύριε είδα μια μύγα να πετάει μπροστά μου και την άρπαξα γιατί πεινάω. Απάντησε ο μικρός.
- Όλοι είμαστε πεινασμένοι και κουρασμένοι. Θέλω να κάνετε λίγο υπομονή. Στο τέλος εσείς όλοι κάθεστε, ενώ εγώ ακόμα πετάω, πρόσθεσε. Λοιπόν συνεχίζω όσοι ή όσες απ’ εσάς δεν έχετε ζευγαρώσει αύριο πάλι εδώ στο ίδιο μέρος στα καλώδια θα συγκεντρωθούμε να δούμε αν υπάρχουν θηλυκά ή αρσενικά που ενδιαφέρονται να ζευγαρώσουν. Αυτά για σήμερα διαλυθείτε κυνηγήστε για τροφή και ότι άλλο θέλετε. Πριν βραδιάσει θα τα πούμε για τυχόν απορίες ή προβλήματα που θα συναντήσετε.
Όλα σκόρπισαν πετώντας σαν σίφουνες με ακροβατικά και βουτιές να φανέ ότι έντομο πετούσε εκεί τριγύρω χορταίνοντας την πείνα τους.
- Εεεε! Εσύ βγες και φύγε γρήγορα από την φωλιά μου, φώναξε το χελιδόνι στον σπουργίτη που ήταν μέσα.
- Ποιος είσαι εσύ που θα με διώξει; Εδώ μένουμε από τον χειμώνα... Και ήρθες εσύ από το πουθενά να μας διώξεις; Πάρε δρόμο και παράταμε, απάντησε νευριασμένα ο σπουργίτης.
- Εντάξει θα επιστρέψω για να καταλάβεις ποιανού είναι η φωλιά... Τεμπέληδες σπουργίτες, παρακελαηδούσε το χελιδόνι πετώντας να βρει τους γονείς και τους φίλους του.
Το απόγευμα πριν βραδιάσει είχαν συγκεντρωθεί όλα τα χελιδόνια στα καλώδια. Ήταν το ένα διπλά στο άλλο όπως οι στρατιώτες στην παρέλαση. Ο Ηγέτης πετούσε μπροστά τους δεξιά και αριστερά ώστε να ακούει και να τον ακούνε οι πάντες.
- Λοιπόν πρώτα θα ακούσω τα προβλήματά σας και μετά θα μιλήσω για τους κανόνες. Ένας - ένας και όχι να μιλάτε μεταξύ σας για να βρίσκουμε άκρη, είπε κελαηδώντας δυνατά.
- Εγώ! είπε το χελιδόνι που τσακώθηκε με τον σπουργίτη.
Δεν πρόλαβε να τελειώσει και σχεδόν όλα είχαν να πουν τα ίδια, για τις φωλιές τους και τους τσακωμούς με τους σπουργίτες.
- Εεεε! Σας είπα ένας – ένας. Δεν καταλαβαίνετε, φώναξε δυνατά ο Ηγέτης και συνέχισε. Ναι αυτό είναι το πρόβλημα όταν φτάνουμε. Οι άνθρωποι μας κυνηγούν δεν αφήνουν να κάνουμε τις φωλιές μας στα σπίτια τους, όχι όλοι, αλλά οι περισσότεροι. Όταν φεύγουμε το φθινόπωρο οι σπουργίτες είναι οι μόνοι που πιάνουν τις φωλιές μας να προστατευτούν τον χειμώνα που κάνει κρύο. Δεν είναι τεμπέληδες και αλήτες. Απλώς ο θεός δεν τους έμαθε να κάνουν φωλιές. Το θέμα θα λυθεί εύκολα όπως κάθε χρόνο. Θα πηγαίνετε τρεις τέσσερις μαζί και θα πετάτε κελαηδώντας πολύ κοντά στην φωλιά σας και εκείνοι την επόμενη μέρα θα έχουν φύγει. Τώρα πάμε στις οδηγίες. Όσοι από εσάς δεν έχετε βρει σύντροφο αρσενικά ή θηλυκά θέλω να βγείτε στον αέρα. Πρώτα τα θηλυκά. Μην βγήκε όλα μαζί!
Αμέσως τα θηλυκά πέταξαν από τα σύρματα στον αέρα. Δεν ήταν αρκετά περίπου μια δεκάδα.
Ο αρχηγός τα ρώτησε ένα – ένα για ποιο λόγο έμειναν μόνα. Ο Θεός έχει πλάσει τα χελιδόνια να γεννούν δυο ή τέσσερα το πολύ έξι αυγά, για να είναι πάντα ζευγάρια ποτέ το χελιδόνι δεν μένει μόνο στην ζωή του. Μόλις συσταθούν, τα ζευγάρια παραμένουν μαζί για μια ζωή. Έτσι αν κάποιο δεν έχει ταίρι πρέπει να βρει οπωσδήποτε σύντροφο για να επωάσει τα αυγά του να διαιωνίσει το είδος του.
- Ωραία τώρα τα θηλυκά καθίστε στην άκρη εκεί στο τέλος της σειράς. Να πετάξουν τα αρσενικά τώρα... Πάτε μπροστά στα θηλυκά! διέταξε ο Ηγέτης.
Τα αρσενικά ήταν δεκατέσσερα. Οπότε ήταν παραπάνω.
- Βλέπω ότι τα αρσενικά είστε περισσότερα θέλω να πλησιάσετε τα θηλυκά και να βρείτε το ταίρι σας. Όσα από τα αρσενικά δεν έχετε βρει σύντροφο θα πετάξετε στο πλησιέστερο χωριό – δάσος – η πόλη και να ζητήσετε εκεί αν περισσεύουν θηλυκά να κάνετε απογόνους, είπε με συμβουλευτικό ύφος και συνέχισε. Τα χελιδόνια δεν έχουν τις ανθρώπινες διαφορές όπως Όμορφη – Άσχημη – Χοντρή –Αδύνατη. Το ίδιο και τα αγόρια. Ούτε έχουν διαφορές στο χρώμα τους όπως οι άνθρωποι. Μαύροι – Λευκοί – Ασιάτες κ.λ.π. Ούτε κόμπλεξ, όπως οι άνθρωποι πλούσιοι – φτωχοί κ.λ.π. Εμάς ευλόγησε ο Θεός να κάνουμε απογόνους και αυτοί άλλους. Έτσι θα είμαστε χρήσιμοι στην φύση. Τώρα προσοχή! Ακολουθήσετε τους γονείς σας μαζί με τους νέους συντρόφους σας να βρείτε ένα ήσυχο μέρος, ώστε να περάσετε το βράδυ. Αύριο το πρωί πριν βγει ο ήλιος θα συγκεντρωθούμε πάλι εδώ για να κάνουμε πρόγραμμα. Εύχομαι να περάσετε όλοι το βράδυ χωρίς κινδύνους και προβλήματά. Έδωσε την τελευταία εντολή και πέταξε παίρνοντας μαζί του την οικογένεια του και χάθηκε στο πυκνό δάσος.
- Καλά τι θα γίνει με μένα που οι σπουργίτες έχουν μπει στην φωλιά μου; Ο μεγάλος αρχηγός δεν είπε τίποτε!
- Δεν πρόσεχες εκείνη την ώρα. Θα πάμε αύριο μια μεγάλη ομάδα και θα τους εξηγήσουμε να φύγουν. Όταν μιλάει ο μεγαλύτερος πάντα να είσαι προσεχτικός γιατί αν κάνεις ότι θες θα βρεις μπελάδες, απάντησε η μητέρα του νέου.
Το βράδυ ήταν όλα τα χελιδόνια το ένα κοντά στο άλλο στα πιο ψηλά δένδρα του δάσους, ώστε να αποφύγουν τα άλλα ζώα που ψάχνουν για τροφή. Ο καιρός δεν ήταν ακόμα καλός έκανε ψύχρα και λίγο αεράκι τα έκανε να ξυπνούν από στιγμή σε στιγμή προσπαθώντας να μην πέσουν από τα κλαριά που κουνιόταν. Όλα ήταν κουρασμένα και αδύνατα από το ταξίδι τους. Παρακαλούσαν να ξημερώσει για το πρωινό συμβούλιο και μετά κυνήγι να χορτάσουν.
- Οι άνθρωποι λένε Καλημέρα. Εμείς κελαηδάμε χαρούμενα γιατί είμαστε ζωντανοί, είπε πετώντας μπροστά από τα χελιδόνια που είχαν έρθει στα καλώδια για το πρωινό συμβούλιο. Λοιπόν στην διάρκεια της ημέρας μετά το πρωινό κυνήγι, θέλω οι γονείς μαζί με τα παιδιά να κάνετε τις φωλιές σας όπου βρείτε ασφαλή σημεία, αλλά και να μάθουν οι μικρότεροι πως κάνουμε λάσπη. Ποιο μέρος έχει καθαρό νερό και χώμα φυσικά. Τα μικρά να φέρνουν ξερά χόρτα για να δένουν τις μπαλίτσες με την λάσπη. Έτσι θα δουν, θα μάθουν και θα ξέρουν, όταν κάνουν παιδιά με την σειρά τους να τα μάθουν ότι έχουν μάθει από σας. Όσοι έχετε τις φωλιές των γονιών σας από πέρσι να πάτε να τις διορθώσετε, αν έχουν σπουργίτες είπα και χθες πως θα τους κάνετε να φύγουν. Είμαι σίγουρος ότι τα έχετε συζητήσει μεταξύ σας αλλά και η κάθε οικογένεια ξεχωριστά. Το απόγευμα πάλι εδώ για ότι χρειαστεί να λύσουμε. Άντε καλό κυνήγι και προσοχή στις γάτες, τα κοράκια, τα γεράκια, και τους ανθρώπους που δεν θέλουν να κτίσετε στα σπίτια τους. Τώρα φεύγουμε γιατί ο ήλιος βγαίνει μην χάνουμε τον χρόνο μας.
- Πατέρα εγώ δηλαδή θα πάω στην φωλιά που ζούσαμε πέρσι;
- Ναι είσαι ο πρώτος που βγήκε από το αυγό και φυσικά είσαι ο δικαιούχος.
- Δηλαδή αφού θα μπω μαζί με την σύντροφό μου πως θα μάθουμε να κτίζουμε φωλιά ώστε να διδάξουμε και τα παιδιά μας;
- Μπράβο καλή ερώτηση! Λοιπόν πρώτα δες τι χρειάζεται η φωλιά σου και αν θέλει διόρθωμα θα έρθετε πίσω εκεί που θα μαθαίνω τα αδέρφια σου να μάθετε κι εσείς.
Μετα το κυνήγι σχεδόν όλα είχαν βρει μια λιμνούλα που άφησε η βροχή πριν μέρες με νερό, το χώμα ήταν τριγύρω νωπό. Έτσι έκαναν μπαλίτσες με το ράμφος τους και άρχισαν να πετούν εδώ κι εκεί στα σημεία που θεώρησαν ασφαλή να κτίσουν τις φωλιές τους.
- Εεεε! Τι κάνεις δηλαδή δεν βλέπεις ότι εγώ έχω κολλήσει την πρώτη μπάλα στην γωνιά κάτω από την σκεπή του σπιτιού; φώναξε με οργή ένα γέρικο χελιδόνι σ’ ένα πρωτάρικο.
- Καλά συγνώμη δεν πρόσεξα γιατί είδα από χθες το σημείο και γι’ αυτό ήρθα, απάντησε ο μικρούλης.
- Ωραία, εσύ μόνος σου ζεις δεν έχεις πατέρα μάνα αδέρφια να σου δείξουν;
- Όχι όλοι χάθηκαν στον ερχομό μέσα στην έρημο από την ανεμοθύελλα.
- Πω συγνώμη…. Σύντροφο έχεις;
- Ναι είναι στον νερόλακκο και έρχεται με λάσπη.
- Καλά περίμενε να έρθει και μετά φύγετε μαζί. Η άλλη πλευρά της σκέπης είναι άδεια πάρε την μπάλα σου από κάτω και εγώ περιμένοντας τους δικούς μου θα δείξω στην σύντροφό σου που είσαι.
- Καλά ευχαριστώ για την βοήθεια. Συγνώμη που δεν είδα ότι ήσουν πρώτος.
- Ωραία θα είμαστε γείτονες ότι θες μπορώ να σε βοηθήσω, είπε ο γέρος και στάθηκε στο έδαφος να πάρει την μπαλίτσα που του έπεσε πριν από τα νεύρα του.
Φασαρίες, γέλια πανικός το ένα πετούσε εδώ το άλλο εκεί. Μάχες με τους σπουργίτες να φύγουν από τις παλιές φωλιές. Φόβος στους νερόλακκους τα ποταμάκια, τις στέρνες και τα αυλάκια των χωραφιών. Εκεί περιμένουν τα φίδια, η αλεπούδες, η αγριόγατες, και κάθε είδους αρπαχτικό.
- Φίλε τι κάνεις πως τα βλέπεις φέτος τα πράγματα; Ρώτησε ένας πελαργός που προσγειώθηκε σε μια μεγάλη στέρνα.
- Τι να σου πω από το κακό στο χειρότερο έχουμε τους ανθρώπους που μας έχουν κάνει την ζωή δύσκολη. Οι χαζοί αντί να μας παρακαλούν να μείνουμε κοντά τους και στα σπίτια τους, αυτοί μας διώχνουν χαλάνε τις φωλιές μας. Δεν σκέφτονται ότι χωρίς εμάς θα τους φάνε τα κουνούπια και οι αράχνες!
- Έχεις δίκιο. Για εμάς είναι πιο καλοί τώρα τα τελευταία χρόνια, μας φτιάχνουν φωλιές στις κολώνες που έχουν καλώδια. Φυσικά δεν το κάνουν για το καλό μας αλλά όταν κάποιος πελαργός κτυπήσει στα καλώδια κόβεται το ηλεκτρικό ρεύμα και δεν θέλουν.
- Δεν θέλω να κατηγορώ τους ανθρώπους γιατί κι’ αυτοί είναι πλάσματα του Θεού. Πάντως όπου υπάρχει πρόβλημα στην φύση είναι ο άνθρωπος αυτό ξέρω να πω.
- Ώπα σε αφήνω είδα ένα βάτραχο να επιπλέει στο νερό ήρθα να φάω κι όχι να χαζεύω.
- Καλά κι εγώ δεν ήρθα για κουτσομπολιό για λάσπη και βιάζομαι. Άντε Γεια!
Το κτίσιμο της φωλιάς θέλει πολύ τέχνη, μεγάλη υπομονή και πάνω από χίλιες μπαλίτσες με λάσπη. Χρειάζονται επτά με δέκα μέρες. Το θρυλικό μπαίνει στην φωλιά και γεννά τα αυγά του, το αρσενικό φέρνει τροφή στην σύντροφο του έως ότου γεννήσει όλα τα αυγά, κατόπιν αλλάζουν την θέση τους. Το αρσενικό εκκολάπτει τα αυγά και όταν βγουν η νεοσσοί, μια ο ένας προστατεύει τα μικρά κι ο άλλος φέρνει τροφή και αλλαγή, μέχρι να μεγαλώσουν σε λίγες μέρες.
Το λευκοχελίδονο παλαιότερα φώλιαζε σε βράχια και σπήλαια, κάτι που ακόμη και σήμερα εξακολουθεί να γίνεται σε περιορισμένη κλίμακα, με κάποιες φωλιές να κατασκευάζονται κάτω από βρόχινες στέγες. Σήμερα, ωστόσο, χρησιμοποιεί σε μεγάλο βαθμό ανθρώπινες κατασκευές, όπως γέφυρες και σπίτια. Οι φωλιές κατασκευάζονται ακριβώς στην ορθή γωνία που σχηματίζεται από μια κάθετη επιφάνεια (ένας τοίχος π.χ.) και της οριζόντιας επιφάνειας που εξέχει πάνω από αυτήν (οροφές, μαρκίζες, στέγαστρα, κ.ο.κ.) έτσι, ώστε η στερέωση της φωλιάς να επιτευχθεί σε δύο επίπεδα.
Οι νεοσσοί είναι φωλεόφιλοι και σιτίζονται από τους γονείς, με τροφή που μεταφέρεται μέσω του ράμφους. Κατά τη διάρκεια της 1ης εβδομάδας, η επιτήρηση γίνεται κυρίως από το θηλυκό. Στις 19-25 ημέρες, ανάλογα με τον καιρό, οι νεοσσοί πτερώνονται και αφήνουν την φωλιά, αλλά εξακολουθούν να τρέφονται από τους γονείς για περίπου μια εβδομάδα ακόμη, μετά την πτέρωση. Υπάρχουν συνήθως δύο γέννες κάθε χρόνο, με την φωλιά να επαναχρησιμοποιείται στην δεύτερη, ενώ επισκευάζεται και για τα επόμενα έτη. Το ποσοστό επιτυχίας στην εκκόλαψη φθάνει το 90%, και η επιβίωση των νεοσσών στο 60%-80%. Τρίτη γέννα δεν είναι ασυνήθιστη, αν και οι τελευταίοι νεοσσοί συχνά αφήνονται να λιμοκτονήσουν.
- Πατέρα τώρα άσε εμένα με την σύντροφο μου να συνεχίσω το κτίσιμο της φωλιά μου, πιστεύω θα τα καταφέρω. Εσύ μπορείς να φύγεις. Θα τα λέμε συχνά. Πάντως να ξέρεις σ αγαπώ και σε ευχαριστώ για όλα.
- Είμαι υποχρεωμένος εγώ και η μάνα σου να σας υποστηρίξουμε μέχρι να βρείτε άκρη στην ζωή, είπε ο πατέρας και άνοιξε τα φτερά του να συναντήσει την γυναικά του.
- Γυναίκα ο μικρός είναι έτοιμος να ζήσει μόνος του. Εμείς τώρα αρχίζουμε το κτίσιμο της δικής μας φωλιάς εκεί που σου είχα δείξει. Απ’ ότι είδα δεν πήγε κάνεις εκεί.
Το ζευγάρι μετα από μερικές μέρες ήταν στην καινούργια του φωλιά. Με μπόλικα χορταράκια μερικές τούφες μαλλιά από πρόβατα που ξύστηκα στα αγκάθια έκαναν το εσωτερικό της φωλιάς μαλακό για να αφήσει και πάλι τα αυγά της η χελιδόνα. Εκείνο το δειλινό στην τελευταία συγκέντρωση ακούστηκαν πολλοί προβληματισμοί.
- Εγώ αν δεν έρθετε να διώξουμε τους σπουργίτες θα παρατήσω την πατρική φωλιά! Η σύντροφος μου είναι έτοιμη να γεννήσει και εσείς τρέχετε εδώ κι εκεί για τις δικές σας φωλιές, είπε με αγανάκτηση ο πρώτος που συνάντησε τα σπουργίτια στην φωλιά του.
- Εντάξει αύριο το πρωί δεν θα πάει κανείς για πρωινό κυνήγι αν δεν πάμε στην φωλιά να διώξουμε τους σπουργίτες. Απάντησε ο Ηγέτης.
- Σήμερα το πρωί κάτω από την φωλιά μου έκανε βόλτα μια μικρή τίγρη, με έπιασε πανικός πετούσα με ταχύτητα πάνω από το κεφάλι της να την τρομάξω μήπως φύγει. Αυτή πήδαγε να με πιάσει. Κάθε λίγο έρχεται και κοιτάζει τι κάνω. Μετα κάνει πως φεύγει και ξανά έρχεται από κάτω. Τι θα γίνει κινδυνεύουμε, αν όχι εμείς που μπορούμε να πετάξουμε. Όμως τι θα γίνουν τα μικρά μου που θα γεννηθούν και δεν θα έχουν φτερά; Είπε ένα άλλο.
- Μην κάνεις έτσι και μην τρομάζεις. Αυτό το ζώο δεν είναι τίγρη, είναι γάτα. Φυσικά είναι επικίνδυνη. Αν έχεις την φωλιά σου ψηλά όπως σου έδειξαν οι γονείς σου μην σε νοιάζει. Τώρα είσαι καινούργιος επισκέπτης στο σπίτι της γάτας, αν καταλάβει ότι δεν μπορεί να σε πιάσει θα βαρεθεί και δεν θα σε ενοχλήσει άλλο πια.
- Εγώ έχω την φωλιά μου σε ένα στάβλο, οι αγελάδες δεν μας πειράζουν αλλά φοβόμαστε για τα φίδια που ίσως φτάσουν στα ξύλα της σκέπης και μας φάνε. Τον αδερφό μου πέρσι τον έφαγε φίδι. Λες να βρούμε άλλο μέρος να φωλιάσουμε;
- Δεν νομίζω γιατί χιλιάδες χελιδόνια κτίζουν φωλιές στους στάβλους. Οι άνθρωποι και τα ζώα του στάβλου μας θέλουν γιατί τρώμε τα έντομα. Τα ζώα όταν δουν φίδια φωνάζουν πολύ δυνατά και εσείς το καταλαβαίνετε ότι έρχεται κίνδυνος. Τώρα οι κτηνοτρόφοι ρίχνουν φάρμακα γύρω από τους στάβλους και τα φίδια δεν πλησιάζουν.
Είκοσι κουραστικές μέρες μέχρι να κτίσουν τις φωλιές πέρασαν. Τα χελιδόνια ήταν πολύ απασχολημένα και βιαστικά γιατί τα θηλυκά ζητούσαν οπωσδήποτε να γεννήσουν τα αυγά τους.
- Μπράβο είσαι από τους καλύτερους συζύγους, έκανες μέσα την φωλιά πολύ μαλακιά, ζεστή και φιλόξενη για μένα, τα αυγά μας και φυσικά τους νεοσσούς που θα έρθουν. Σ’ ευχαριστώ πολύ.
- Έκανα ότι μπορούσα γιατί το αξίζεις! Της είπε με στοργή και αγάπη ο νεαρός σύντροφος.
- Τώρα σε παρακαλώ θέλω να φύγεις για κυνήγι, εγώ θα αρχίσω να γεννώ τα αυγά. Θα περιμένω να μου φέρεις κι εμένα κάτι να τσιμπήσω. Του είπε βιαστικά γιατί τις ήρθαν οι πρώτοι πόνοι της γέννας. Λίγες μέρες μετά η χελιδόνα γέννησε 4 αυγά.
Ήρθε η σειρά του αρσενικού να κλωσήσει και η σύντροφος του να του φέρνει έντομα για τα γεύματα του. Ώσπου τα αυγά να εκκολάψουν τους Νεοσσούς. Μετα το ζευγάρι κυνηγά και φέρνει τροφή (διάφορα έντομα) να ταΐσουν τους νεοσσούς.
- Ποια σειρά να πάρουμε; Ρώτησε η χελιδόνα βλέποντας όλα τα μικρά με ανοικτό στόμα.
- Μπράβο εσύ θα ταΐζεις τα δύο από αριστερά και εγώ τα άλλα δυο. Δεν πρέπει να κάνουμε ότι νάνε γιατί, άλλα θα είναι δυνατά και άλλα αδύνατα. Πρέπει να ζήσουν, να έχουν δύναμη, και υγεία.
- Είδα την γάτα από κάτω και νιαουρίζει γιατί άκουσε τα μικρά μας. Οπότε όταν ταΐζει ο ένας θα περιμένει να γυρίσει ο άλλος. Εντάξει είπε η πρωτάρα μάνα για να προστατέψει τα πουλάκια της.
- Φιλέ τι κάνεις; Είπε το Αρσενικό χελιδόνι καθώς πετούσε για τροφή, σε ένα άλλο χελιδόνι που κυνηγούσε μια σφήγκα στον αέρα.
- Αν εννοείς ότι πρόλαβα να πιάσω την σφήγκα πριν από σένα! Μην λες τίποτε, έχω τα μικρά που φωνάζουν. Τρέχω και δεν προλαβαίνω.
- Όχι δεν λέω αυτό. Απλώς σε καλημερίζω και ρωτάω πως είναι η υγεία σου.
- Αααα! Καλά….Όλα καλά είμαι χαρούμενος έχω δυο μικρά. Η γυναικά μου είναι γριά δεν κάνει άλλο πια περισσότερα αυγά. Απάντησε το γέρικο χελιδόνι στον ευγενικό φίλο του.
- Εμείς είναι η πρώτη γέννα και ζοριστήκαμε λίγο, έχουμε αγωνία να μεγαλώσουμε τα τέσσερα μικρά μας.
- Μπράβο σας! Να είστε προσεχτικοί τώρα που είναι νεοσσοί. Να τα ταΐζετε με μύγες και κουνούπια ποτέ μεγάλα έντομα. - Αααα…. Τότε γιατί εσύ έπιασες μια μεγάλη σφήγκα;
- Δεν είναι για τα μικρά είναι για την γυναίκα μου. Δεν μπορεί, πονάνε το σώμα και τα φτερά της. Όταν μεγαλώσεις θα με θυμηθείς! Τι να κάνουμε τα χρόνια πέρασαν , ίσως είναι η τελευταία επίσκεψη στα μέρη που γεννηθήκαμε. Απάντησε με γεμάτο στόμα. Έκανε ένα γρήγορο φτερούγισμα πετώντας για την φωλιά του.
- Γυναίκα είδα ένα γέρικο χελιδόνι και τα είπαμε λιγάκι γι’ αυτό άργησα, είπε το νεαρό χελιδόνι επιστρέφοντας στην φωλιά του.
- Δηλαδή τι λέγατε;
- Μου είπε ότι οι ηλικιωμένες δεν γεννούν πάνω από δυο αυγά και ότι ίσως είναι η τελευταία φορά που έρχονται γιατί η σύντροφός του, πονάει πολύ και δεν έχει κουράγιο να πετάξει.
- Καλά δεν ξέρεις ότι μετά από χρόνια θα γεράσουμε και θα πάμε στην φωλιά του Θεού που μας έπλασε;
- Όχι δεν το ήξερα! Σήμερα το έμαθα από αυτό το γέρικο χελιδόνι. Απάντησε το αρσενικό θλιμμένο.
- Καλά εσύ δεν έζησες με παππούδες;
- Όχι! Από μικρός στο πρώτο ταξίδι επιστροφής προς την Αφρική, χάθηκε η οικογένεια μου. Μεγάλωσα με την αδελφούλα μου μαζί με άλλα ορφανά μόνα μας. Γι΄ αυτό δεν ξέρω και πολλά από οικογενειακή ζωή.
- Τώρα πρέπει να φύγω γιατί τα πουλάκια μου φωνάζουν και πεινούν.
Η Ζωή των ζευγαριών, αλλά και το σύνολο των χελιδονιών στην περιοχή είχε βρει τον δρόμο της. Το κάθε ζευγάρι είχε ένα και μόνο σκοπό αυτό που ορίζει η φύση να πολλαπλασιάσουν το είδος τους και να αποχαιρετίσουν τους γονείς και τους προγόνους τους που φεύγουν από την ζωή.
- Εεεε! Εσύ τι έγινε με τον σπουργίτη αφότου τον διώξαμε ήρθε πάλι να σε ενοχλήσει στην φωλιά σου; Ρώτησε ο Ηγέτης που είδε μετά από μέρες το παραπονεμένο χελιδόνι.
- Όχι δεν με ενόχλησε. Απλώς τον βλέπω κάθετε σε ένα κλωναράκι απέναντι μου να παρακελαηδάει μαζί με την οικογένεια του, κάτι μου λένε δεν καταλαβαίνω, μετά από λίγο φεύγουν. Αυτό κάνουν που και που.
- Άστον καημένο, θεωρεί ότι θα φύγεις κάποτε για να μετακομίσει στην ωραία φωλιά σου. Οι σπουργίτες είναι μοναχικά πουλιά. Δεν είναι κοινωνικά κοιτάζουν πάντα την οικογένεια τους και το κάθε μέρα, δεν τους νοιάζει το αύριο. Τι να κάνουμε αυτοί είναι. Πάντως αν έχετε πρόβλημα να μου το πεις για βοήθεια, είπε πετώντας μακριά ο Ηγέτης.
- Πριν λίγο με ρώτησε ο Ηγέτης αν μας ενοχλούν τα σπουργίτια.
- Τι του είπες; Απάντησε με περιέργεια η χελιδόνα.
- Του είπα ότι που και που έρχονται κάτι μας λένε και μετά φεύγουν. Μου είπε να μην τους δίνουμε σημασία. Αν χρειαστεί να ζητήσουμε βοήθεια … Αυτά είναι τα νέα.
- Είδες τα μικρά αρχίζουν να βγάζουν πούπουλα και μεγαλώνουν τα φτερά τους! Είναι τα πιο όμορφα χελιδονάκια του κόσμου, είπε η χελιδόνα καμαρώνοντας.
- Μην λες βλακείες όλα τα χελιδόνια του κόσμου είναι όμορφα, όχι μόνο τα παιδιά μας. Εσύ εγώ και φυσικά κάθε χελιδόνι είναι ωραίο. Ο θεός μας έδωσε αυτή την χάρη, μέχρι και οι άνθρωποι μας θαυμάζουν. Μαθαίνουν τα παιδιά τους στα σχολεία για την ζωή μας, την μετανάστευση μας, για την τεράστια δύναμη που έχουμε πετώντας πάνω από δέκα χιλιάδες χιλιόμετρα για να πάμε από την Αφρική στον Βορρά και από τον Βορρά στον Νότο. Το πιστεύεις; Αυτά τα μεγάλα τέρατα που πετούν ψηλά οι άνθρωποι τα λένε αεροπλάνα μπαίνουν μέσα και τους μεταφέρουν από χώρα σε χώρα γιατί δεν τους έδωσε ο Θεός φτερά...
- Ναι δεν έχουν φτερά αλλά έχουν μυαλό και φτιάχνουν αυτοκίνητα, τρένα, πλοία, αεροπλάνα, οτιδήποτε αρκεί να μην κουράζονται πηγαίνοντας όπου θέλουν. Του απάντησε η χελιδόνα.
- Δηλαδή τι θέλεις να μου πεις ότι επειδή κάνουν όλα αυτά που μου είπες ότι έχουν καλύτερο μυαλό από τα χελιδόνια; Πρόσεξε τις διάφορες. Εμείς δεν έχουμε χάρτες και πινακίδες σε δρόμους για να πάμε κάπου. Έχουμε χάρτες στο μυαλό μας. Αυτοί εκτός από αυτά που μου είπες κάνουν κακό στην φύση, καίνε δάση κτίζοντας σπίτια, λερώνουν τα νερά, τα ποτάμια, τις λίμνες και τις θάλασσες με τα απόβλητα που ρίχνουν τα εργοστάσια. Λερώνουν τον αέρα με τις καμινάδες τους. Εμείς τις κουτσουλιές μας μαζεύουμε από την φωλιά μας και μαθαίνουμε τα μικρά μας να μην κάνουν τις κουτσουλιές τους όπου νάνε για να μην λερώνουμε. Αυτοί σκλαβώνουν όλα τα ζώα. Άλλα τα μεγαλώνουν και τα τρώνε, άλλα τα σκλαβώνουν στα σπίτια τους και τα πιο πολλά άγρια στην Αφρική τα σκοτώνουν έτσι για να παίξουν. Τους έχεις δει θυμάσαι;;; τι έκαναν σε ένα ελέφαντα! Τον σκότωσαν για να πάρουν τα δόντια του. Εμείς τρώμε τα έντομα που έκανε λάθος ο θεός γιατί πίνουν αίμα και μεταδίδουν αρρώστιες. Εμείς δεν κάνουμε πόλεμο να σκοτώνουμε τα αδέρφια μας χελιδόνια. Οι άνθρωποι σκοτώνονται μεταξύ τους από τότε που τους έκανε ο θεός με μυαλό. Λοιπόν μην μου λες εμένα ότι οι άνθρωποι έχουν μυαλό γιατί θα σου πω κι’ άλλα.
- Καλά μια κουβέντα σου είπα. Όχι για να πω ότι εμείς είμαστε χαζά και κακά πουλιά … Αλλά ότι αυτοί έχουν κάνει διάφορα που εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε …
- Εντάξει θα σου πω το πιο κακό που κάνουν και θα τελειώσω. Ο Θεός τους είπε όπως και σε όλα τα πλάσματα του κόσμου να κάνουμε απογόνους. Εμείς είμαστε πάντα ζευγάρια για μια ζωή. Τα αυγά που γεννάμε είναι πάντα δυο ή τέσσερα ένα αρσενικό και ένα θηλυκό πάντα για να μην κάνουμε τέτοια λάθη στην κοινωνία και στην φύση. Έτσι είναι όλα τα ζώα πάντα ζευγαρώνουν… Λοιπόν κάνε λίγο πιο άκρη να κοιμηθούμε γιατί αύριο ξημερώνει μια καινούργια μέρα. Καληνύχτα και ήσυχα μην ξυπνήσουν τα πουλάκια μας.
Μετα από ένα περίπου μήνα τα μικρά άρχισαν τις πρώτες προσπάθειες να πετάξουν.
- Όχι το μικρό μου έπεσε από την φωλιά και ένας άνθρωπος το έχει πιάσει. Του κελαηδάω αλλά δεν ξέρω τι να κάνω, είπε μια χελιδόνα στον σύντροφό της που έφτασε με φαγητό για τα μικρά.
- Φώναξε πιο δυνατά, εγώ θα πάω να φέρω αρκετά χελιδόνια να τρομάξουμε τον άνθρωπο, ώστε να μας δώσει πίσω το πουλάκι μας …
- Αααα προσπαθεί να το βάλει πίσω στην φωλιά... Ή να πιάσει και τα υπόλοιπα μικρά μας.
- Ώπα το άφησε μέσα στην φωλιά και φεύγει. Άρα όλοι οι άνθρωποι δεν είναι κακοί! Τώρα ησυχάσαμε … Τα μικρά μας θέλουν λίγες μέρες ακόμη, να δυναμώσουν τα φτερά τους και να πετάξουν, είπε τα αρσενικό και πέταξε να κυνηγήσει και να φέρει λίγα έντομα ακόμη.
- Ακούστε προσεχτικά. Δεν πρέπει να δοκιμάζετε τα φτερά σας, αν δεν είμαι εδώ. Είδατε τι έπαθε ο αδερφός σας, λίγο έλειψε να πεθάνει αν ο άνθρωπος δεν τον έσωζε. Γι’ αυτό θέλω να προσέχεται, ένα θα φτερουγίζει και όλοι οι άλλοι πιο μέσα στην φωλιά, μετα θα παίρνει άλλο την σειρά και έτσι δεν θα πέφτετε κάτω. Έχετε μεγαλώσει και δεν χωράτε στην φωλιά, είπε η μητέρα τους.
- Μην φωνάζετε και μην ανοίγετε όλοι τα στόματα σας ένας-ένας, δεν μπορώ να βάλω την τροφή στο στόμα όλων. Τώρα όπως πάντα θα φάνε οι δυο και οι άλλοι δυο θα έρθει η μάνα να σας ταΐσει. Άντε να βγείτε από την φωλιά μια μέρα να ησυχάσω λίγο γιατί κουραστήκαμε εγώ και η μαμά σας.
Μετα από μερικές μέρες τα μικρά έκαναν τις ασκήσεις και δειλά δειλά άρχισαν να πετούν τα πρώτα δυο με τον μπαμπά και μετά την επιστροφή τους τα άλλα δυο με την μαμά τους.
- Πατέρα τι ωραία που είναι όταν πετάμε είναι οι ωραιότερες στιγμές της ημέρας. Άρχισα να κουράζομαι με πιάνει ζαλάδα που είμαστε ψηλά.
- Μην κάνεις έτσι, δεν πρέπει να φτερουγίζεις διαρκώς. Να κοίτα άνοιξε τα φτερά σου όπως κάνω εγώ και τα ρεύματα θα σε κάνουν να πετάς ξεκούραστα, έτσι θα μάθεις να πετάς διανύοντας μεγάλες αποστάσεις, εκτός αυτού μετά από μια βδομάδα θα έχεις μάθει να κυνηγάς έντομα μόνος σου δεν θα σου φέρνω στο στόμα την τροφή.
- Ναι πάντα προσέχω τι κάνεις και πια έντομα πιάνεις, εγώ προσπαθώ αλλά αυτά κάνουν τούμπες εδώ κι εκεί και δεν προλαβαίνω.
- Μην ανησυχείς είπαμε λίγες μέρες ακόμα και θα πετάς πιο γρήγορα.
- Εεεε αδέρφια! Πω… πέταξα με τον μπαμπά και ήταν φανταστικά. Του είπα να πετάξω και πιο μετά, αλλά μου είπε όταν έρθει η σειρά μου.
- Άντε κουνήσου τεμπελίτσα σπρώξε πρώτα με τα πόδια σου άνοιξε τα φτερά σου και φτερούγισε, ξεκινάμε για την πρώτη σου πτήση, είπε ο πατέρας βιαστικά.
- Μπαμπά περίμενε δεν μπορώ να σε φτάσω, μην πετάς τόσο γρήγορα...
- Μην φοβάσαι εγώ πετάω λίγο πιο μακριά για να προσέχω μην έχουμε κάποιο εχθρό και μας επιτεθεί.
- Τι είναι εχθρός;
- Έχουμε πολλούς εχθρούς δεν είναι κακοί, είναι και αυτοί κυνηγοί που μας τρώνε ή μας πηγαίνουν στο στόμα τον παιδιών τους ,όπως εγώ και η μαμά σου σας φέρνουμε έντομα για φαγητό. Εμείς λοιπόν είμαστε εχθροί των εντόμων. Αυτοί είναι η εντολή του Θεού που μας έπλασε.
- Τότε εγώ δεν θέλω να κυνηγώ τα καημένα τα έντομα. Δεν θέλω να είμαι εχθρός …
- Μπράβο καλά τα λες. Εεεε πρόσεχε μην πετάς τόσο χαμηλά μπορεί να σε πιάσει κάποιο ζώο. Ακολούθα πιο ψηλά για να μάθεις στα ψηλά πώς να πετάς ξεκούραστα. Αυτό έμαθα στον αδερφό σου σήμερα.
- Δηλαδή μπαμπά δεν καθόμαστε στην γη να ξεκουραστούμε;
- Όχι γιατί έχουμε πολλούς εχθρούς, σκύλους, γάτες, κακούς ανθρώπους που μπορεί να μας σκοτώσουν.
- Εμένα όταν έπεσα από την φωλιά με έσωσε ένας άνθρωπος, πως είναι κακοί;
- Ναι δεν λέω ότι όλοι οι άνθρωποι είναι κακοί. Εμείς όμως πρέπει να προσέχουμε γιατί δεν μπορούμε να ξεχωρίσουμε ποιος είναι κακός και ποιος καλός. Τώρα άπλωσε τα φτερά σου και μην φτερουγίζεις κάνε ότι κάνω για να ξεκουραστείς, όσο είμαστε ψηλά.
- Πωωω μπαμπάκα μου, τώρα κατάλαβα. Αααα, τι ωραία που είναι, ωχ μια μύγα!
- Άρπαξε την, είπε ο πατέρας.
- Μπαμπά όχι σου είπα δεν θέλω να γίνω εχθρός της, την λυπάμαι …
- Κοίτα κοπέλα μου αν δεν γίνεις κυνηγός εντόμων θα πεθάνεις από την πείνα. Κατάλαβες; Δηλαδή εγώ και η μαμά σου είμαστε κακοί; Εσύ όμως έτρωγες μύγες και κουνούπια που σε ταΐζαμε! Λοιπόν τώρα θα γυρίσουμε πίσω στην φωλιά γιατί αργήσαμε. Η μητέρα σου θα μάθει τα άλλα δυο αδελφάκια σου να πετάξουν κι αυτά.
- Εντάξει μπαμπάκα μου άκουσα και έμαθα, την άλλη φορά άμα δω μύγα ή άλλο έντομο θα το κυνηγήσω … Τώρα θυμήθηκα που μας λέγατε ότι είναι κανόνας να σας ακούμε να μαθαίνουμε για να κάνουμε την ζωή μας καλύτερη.
- Αργήσατε και ανησύχησα πολύ, είπε η μητέρα και συνέχισε... Λοιπόν όπως είπα με τα πόδια σπρώχνεις και αρχίζεις να φτερουγίζεις. Παμεεεε.
- Ωπαααα! Σ’ αγαπώ μαμά είσαι πολύ καλή, που με μαθαίνεις να πετάω... Τι ωραία είναι από ψηλά σήμερα είμαι πολύ ευτυχισμένη, είπε το μικρό θηλυκό.
- Ναι είναι ότι μας χάρισε ο θεός να ζούμε πετώντας, να βλέπουμε τον κόσμο από ψηλά όπως κι αυτός.
- Δηλαδή μαμά ο Θεός μας βλέπει τώρα;
- Ναι!
- Εμείς γιατί δεν τον βλέπουμε;
- Θα έρθει κι αυτό. Τώρα πρέπει να ανέβουμε πιο ψηλά να ανοίξουμε τα φτερά μας χωρίς φτερουγίσματα για λίγο ξεκούραση.
- Ναι το κατάλαβα το είπε ο πρώτος αδερφός μου όταν γύρισε, τι ακριβώς έκανε με τον μπαμπά.
- Μπράβο έτσι να μαθαίνει ο ένας από τον άλλον και να είστε καλά αδέρφια μεταξύ σας.
- Μαμαααα! Βοήθεια ένα τεράστιο χελιδόνι έρχεται πάνω μας.
- Μην φοβάσαι δεν είναι χελιδόνι, είναι πελαργός, ένας πολύ καλός φίλος μας.
- Εεεεε! Καλημέρα κυρά χελιδόνα. Μαθαίνεις τα μωρά σου να πετούν; Μπράβο
- Καλημέρα κύριε Πελαργέ ήρθε η ώρα τους. Τι να κάνουμε! Εσείς τι κάνετε πως είναι η σύζυγος τα μικρά;
- Τώρα γυρίζω στην φωλιά μου αν θες ελάτε από κοντά να γνωριστείτε, είπε πετώντας ο πελαργός.
- Μικρή πάμε από δω να δεις την οικογένεια του πελαργού.
- Μαμά αφού δεν είναι χελιδόνια πως θα συνεννοηθούμε;
- Έλα και θα δεις, είπε η χελιδόνα
- Γυναίκα έφερα επισκέπτες να γνωρίσουν την οικογένεια μας.
- Καλημέρα τι κάνετε; Κελάηδησε η χελιδόνα καθώς πιάστηκε από ένα κλωνάρι που προεξείχε από το πλέξιμο της φωλιάς του πελαργού αφήνοντας μέρος για το πουλάκι της.
- Η πελαργίνα κούνησε καταφατικά το κεφάλι της, τα δυο μικρά της έκραξαν κάπως σαν καλωσόρισμα κοιτώντας περίεργα τα χελιδόνια.
- Μαμά είναι πολύ μεγάλα και τα παιδιά τους , η φωλιά δεν έχει σκεπή και έχει χονδρά ξύλα και πολύ ξερά χόρτα. Εμάς είναι πιο καλή και πιο ζεστή φωλιά.
- Ναι μην λες πολλά, δεν θέλω να παρεξηγηθούν γιατί είναι πολύ φιλικοί μαζί μας, αυτοί μας βοηθούν στην επιστροφή μας. Μας φορτώνονται στην ράχη τους όταν κουραζόμαστε.
- Καλά μαμά.
- Λοιπόν χάρηκα για την γνωριμία, θα τα λέμε… Γεια σας χαιρέτισε τους πελαργούς η χελιδόνα.
- Όποτε μπορείτε πες και στον σύντροφο σας να έρχεστε που και που να τρώτε τις μύγες που ενοχλούν εμάς και τα παιδιά μας.
- Εντάξει αλίμονο θα το πω και στον σύντροφο μου όταν επιστρέψω. Έχουμε αργήσει έχω ακόμα εάν μάθημα με το τελευταίο αρσενικό χελιδόνι μου.
- Χαρήκαμε κι εμείς για την γνωριμία τώρα φίλοι και για πάντα φίλοι. Απάντησε η πελαργίνα.
- Φυσικά έτσι θα είμαστε μια ζωή... Γειααα !
Πίσω στην φωλιά...
- Άντε αργήσατε πολύ τα μικρά θέλουν να φάνε, είπε το χελιδόνι στην σύντροφο του.
- Ξέρεις! Μας κάλεσε ένας πελαργός εδώ στην γειτονιά να γνωριστούμε. Έχεις χαιρετίσματα και θέλουν να πάμε που και που να τρώμε τις μύγες της φωλιάς που ενοχλούν αυτούς και τα παιδιά τους.
- Ωραία θα γίνει και αυτό. Τώρα πάρε τον μικρούλη σου και γυρίστε σύντομα.
- Καλά μην κάνετε έτσι! Δεν θα πάθετε τίποτε για λίγη ώρα χωρίς φαγητό! Τώρα μικρέ ετοιμάσου φεύγουμε για την πρώτη πτήση σου.
- Γιούχου μαμά είμαι πολύ χαρούμενος που πετάω σαν κι εσένα τόσο γρήγορα.
- Μην βιάζεσαι θα πετάς όπως κι όλα τα χελιδόνια μετά από αρκετές δοκιμές.
- Μαμά τι είναι αυτό που γυαλίζει εκεί κάτω ; Βλέπω έχει πολλά χελιδόνια που βάζουν το κεφάλι τους μέσα.
- Είναι μια μικρή λιμνούλα αυτό που γυαλίζει είναι νερό ο ήλιος που σου έλεγα να μην τον κοιτάς για πολύ ώραααα. Θυμάσαι ; Ε … Αυτός ο Ήλιος είναι που κάνει το νερό να γυαλίζει. Δεν θα κατέβουμε σήμερα να δεις από κοντά πως είναι το νερό. Άλλη φορά θα έχουμε τον χρόνο να σας το μάθουμε. Νερό θα πιείτε όταν μάθετε να κυνηγάτε και να τρώτε μόνα σας. Τότε θα είστε έτοιμα να πιείτε και νερό. Αρκετά για σήμερα πάμε πίσω στην φωλιά μας γιατί ο μπαμπάς σου θέλει να φύγει για το φαγητό σας.
- Τα αδέρφια μου είπαν ότι πήγαν ψηλά, εγώ γιατί δεν έμαθα να πετάω ψηλά.
- Μην γκρινιάζεις και μην ζηλεύεις τα αδέρφια σου. Έχουμε πολύ χρόνο να μάθεις τα πάντα. Τώρα θα γυρίσουμε και το απόγευμα θα πετάξεις πρώτος. Γκρινιάρη!
Η άνοιξη έδωσε την σκυτάλη του χρόνου στο καλοκαίρι τα πουλιά έχουν πολλαπλασιαστεί και η φύση τα υποδέχεται προσφέροντας όλα τα καλά της. Τα μικρά έχουν μεγαλώσει, όμως έχουν ακόμη πολλές απορίες και προβλήματα να λύσουν. Οι μεγάλοι υπομονετικά του διδάσκουν και τους λύνουν όλα τα ζητήματα.
- Πατέρα συνάντησα σήμερα ένα κακό πουλί, προσπάθησε να με πιάσει αλλά του ξέφυγα την τελευταία στιγμή. Έχω φόβο αν το ξανασυναντήσω. Τι να κάνω;
- Ο σκοπός είναι να προσέχεις και να έχεις τα μάτια σου δεκατέσσερα. Κίνδυνοι υπάρχουν και στον αέρα και στην γη, ο σκοπός είναι να είσαι προσεχτικός. Αν παρακολουθήσεις τα παιδιά των ανθρώπων για να περάσουν από πεζοδρόμιο σε πεζοδρόμιο, διασχίζουν τον δρόμο αφού προσέξουν δεξιά και αριστερά μην έρχεται αυτοκίνητο, μηχανάκι η ποδήλατο και τα πατήσει. Μια φορά που πήγαμε στην πόλη να σου θυμίσω … Είδες; Οι άνθρωποι μικροί μεγάλοι βλέπουν τα φανάρια, όταν ανάψει το πράσινο για τους πεζούς τότε διασχίζουν τον δρόμο. Έτσι κι εμείς πρέπει να πετάμε προσεχτικά και φυσικά όταν πατάμε στην γη να είμαστε πάντα έτοιμοι να πετάξουμε με το παραμικρό. Πιστεύω να με κατάλαβες, θέλω να τα λέτε και με τα αδέρφια σου. Εντάξει;
- Εντάξει μπαμπά, έχεις δίκιο δεν πρόσεξα γύρο μου πετούσα ψάχνοντας για κουνούπια και είδα ξαφνικά το μεγάλο πουλί να έρχεται από δίπλα μου με ανοιχτό στόμα. Τέλος απ’ εδώ και στο εξής θα είμαι πολύ προσεχτικός. Ευχαριστώ για την συμβουλή σου.
- Εεεε! Τι κάνεις εκεί; Φώναξε δυνατά και αυστηρά η μητέρα ενός μικρού.
- Τι κάνω ρε μαμά έπιασα κι άλλη μύγα και την έφαγα…. είναι πολύ νόστιμες και με πιάνει λιγούρα.
- Όχι έτσι... Δεν πρέπει να τρως συνέχεια, γιατί θα παχύνεις πολύ και δεν θα πετάς με ταχύτητα, οπότε δεν θα μπορείς να πιάνεις τα έντομα. Θα πετούν πιο γρήγορα από εσένα. Αλλά και για την υγειά σου, μπορεί να μην ζήσεις πολλά χρόνια. Αυτό κάνουν οι άνθρωποι τρώνε πολύ, δεν προσέχουν την υγεία τους και στο τέλος πάνε στα νοσοκομεία με πολλές αρρώστιες.
- Ωοοο! Μαμά δεν το ήξερα... Θα προσέχω …Τώρα φεύγω γιατί με περιμένουν τα άλλα χελιδονάκια της γειτονιάς να παίξουμε κυνηγητό και να αθληθούμε, είπε βιαστικά της μητέρας του και πέταξε προς την παρέα του.
- Παιδιά ξέρετε; Μόλις πριν λίγο έτρωγα του σκασμού μυγάκια και με μάλωσε η μάνα μου.
- Ναι χοντρέ πάλι καλά... τώρα έβαλες μυαλό ;
- Εμείς στα λέγαμε κι εσύ μούτρωνες και θύμωνες!
- Να τώρα …κατάλαβες; Χθες μου έλεγε ο μπαμπάς μου ότι τα παιδιά των ανθρώπων κάθονται στο κομπιούτερ όλη μέρα. Δεν τρώνε το φαγητό της μαμάς τους. Τρώνε σοκολάτες και σουβλάκια, πίτσες, χάμπουργκερ και άλλες βλακείες, δεν παίζουν, δεν κάνουν παρέες με τα παιδιά, δεν αθλούνται και παχαίνουν σαν τα γουρουνάκια, του είπε ένα άλλο.
- Έλα ρε εντάξει κατάλαβα, δεν θα τρώω πολύ …θα είμαι όπως όλα τα χελιδόνια. Φτάνει με κούρασε αυτή η ιστορία! Είπε στην παρέα του ο χοντρούλης.
- Εγώ όταν ερχόμουν να παίξω, μου είπε η μάνα μου να καθαρίσω μια κουτσουλιά από την φωλιά που έκανε η αδελφούλα μου που είναι άρρωστη. Πήρα την κουτσουλιά και την πέταξα στο κεφάλι της γάτας που μας παρακολουθεί. Η γάτα νευρίασε, νιαούριζε, δεν κατάλαβα τι μου έλεγε …
- Τι έλεγε; Δεν κατάλαβες τι έλεγε; Σε έβριζε και ήθελε να σε κάνει μια χαψιά…
- Μην το ξανακάνεις γιατί δεν είναι σωστό να πειράζουμε τα άλλα ζώα επειδή δεν μπορούν να πετάξουν όπως εμείς. Του απάντησε ένας άλλος φίλος της παρέας.
- Εγώ άστα να πάνε χθες ήμουν σε μια στέρνα να πιω νερό, εκεί ήταν πολλά χελιδόνια και ένα πελαργός, είχε αρπάξει ένα βατραχάκι. Όλα τα χελιδόνια παρακολουθούσαμε το στόμα του πελαργού που κατάπιε το βατραχάκι. Την ίδια στιγμή ένα κρυμμένο φίδι άρπαξε ένα χελιδόνι που έπινε νερό. Τότε όλα τα χελιδόνια τρομάξαμε και πετάξαμε χωρίς να προστατέψουμε τον φίλο μας, γι’ αυτό είμαι πολύ στεναχωρημένη.
- Ναι μου είχε μιλήσει ο πατέρας μου για τα πονηρά φίδια που κρύβονται μέσα στο νερό. Έχουν δηλητήριο αν σε δαγκώσει δεν γλυτώνεις θα πεθάνεις μετα σε κάνει μια χαψιά.
- Ποιο χελιδόνι ήταν ξέρεις;
- Όχι δεν το γνώριζα, όμως στεναχωρήθηκα. Σκέφτηκα αμέσως εμένα τα αδέρφια μου τους γονείς μου και φυσικά τους συγγενείς του γιατί έχασαν έναν δικό τους. Τώρα πια ξέρω, πόσο κακά είναι τα φίδια και τα μισώ.
- Δεν χρειάζεται να τα μισείς γιατί τα έπλασε ο Θεός όπως κι εμάς. Χρειάζεται να προσέχουμε πολύ, αυτό έχει σημασία.
- Λοιπόν πάμε να παίξουμε γιατί μετά θα έχουμε φασαρίες από τους γονείς μας αν αργήσουμε.
Η ζωή των μικρών χελιδονιών ήταν διαρκώς στην εξερεύνηση καθώς περνούσαν οι μέρες, μάθαιναν πολλά, καλά και κακά από τους γονείς αλλά κι από τους φίλους της παρέας.
- Βοήθεια η αδελφούλα μου είναι κτυπημένη στον δρόμο. Ελάτε μήπως και την σηκώσουμε να πετάξει, είπε ένα νεαρό χελιδόνι σε κάποια περαστικά χελιδόνια …
- Τι συνέβη; Πως έπεσε; Μήπως είναι άρρωστη; Ρώτησε ένα από τα πολλά χελιδόνια.
- Όχι – όχι καθώς κυνηγούσε μια μεγάλη μύγα πέταξε πιο χαμηλά. Εκείνη τη στιγμή πέρασε ένα αυτοκίνητο και την κτύπησε. Ο άνθρωπος δεν σταμάτησε να την βοηθήσει και έφυγε. Τώρα είναι κτυπημένη στον δρόμο.
- Αχ αυτοί οι άνθρωποι είναι πολύ απρόσεχτοι και πολύ άκαρδοι. Απάντησε ένα θηλυκό.
- Η αδελφούλα σου δεν ζει κτύπησε πολύ άσχημα. Θα την πάρει ο Θεός κοντά του, είπε το πρώτο χελιδόνι που έτρεξε για βοήθεια.
- Αχ αδελφούλα μου δεν έχω χέρια να σε σηκώσω να πάμε στην φωλιά μας, είπε ο μικρός αδερφός κλαίγοντας κοντά της.
- Μην κλαις φύγε από κοντά της γιατί κινδυνεύεις κι εσύ. Εδώ τα αυτοκίνητα περνούν με ταχύτητα, αλλά μπορεί να σε αρπάξει καμιά γάτα…Του φώναξαν από ψηλά τα χελιδόνια.
- Αχ αδελφούλα μου πως θα το πω στην οικογένεια μας τώρα! Είπε πετώντας προς την φωλιά να συναντήσει τους δικούς του.
- Τι έγινε γιατί είσαι στεναχωρημένο; Ρώτησε γεμάτη περιέργεια η μητέρα. Που είναι η αδερφή σου;
- Μαμά η μικρή πέταξε πιο χαμηλά καθώς κυνηγούσε μια μύγα και την κτύπησε ένα αυτοκίνητο, είπε κλαίγοντας.
- Γιατί – γιατί το έκανε; Αχ αυτό το παιδάκι μου ήταν πάντα χαρούμενο και απρόσεχτο. Όλα τα έβλεπε ωραία και δεν φοβόταν ποτέ. Τώρα πως θα ζήσουμε χωρίς την μικρούλα μας, είπε με λυγμούς η μητέρα.
- Ωχ τι έγινε είπε ο πατέρας καθώς έφτασε στην φωλιά.
- Χάσαμε την μικρή μας, την σκότωσε αυτοκίνητο, είπε η μητέρα.
- Τώρα τέλειωσαν όλα, όσο και να κλαίμε δεν θα γυρίσει πίσω. Θα σας πω για μια και τελευταία φορά πρέπει να προσέχετε που πετάτε. Πρέπει να βλέπουμε πάντα γύρω μας. Τι τρώμε. Μην ξεχνάτε τι μάθατε από τους μεγαλύτερους, είπε ο πατέρας λυπημένος και συνέχισε είναι πολύ κακό όταν δεν προσέχουμε! Είδατε τι έπαθε η μικρή και πως όλοι μας τώρα υποφέρουμε; Λοιπόν προσοχή- προσοχή για όλη την ζωή σας.
Ο χρόνος κυλάει πολύ γρήγορα το καλοκαίρι πέρασε, τα πρωτοβρόχια ήρθαν φέρνοντας το φθινόπωρο. Ήρθε η στιγμή που ξεκινούν οι προετοιμασίες και οι συγκεντρώσεις για το μεγάλο ταξίδι των αποδημητικών πουλιών. Τα καλώδια γεμίζουν την αυγή και το σούρουπο με χελιδόνια. Οι αρχηγοί των ομάδων σε κάθε πόλη κάθε χωριό και στο ύπαιθρο έπιασαν δουλειά να καθοδηγήσουν τα σμήνη. Πως και πότε θα ξεκινήσουν. Πως θα συναντώνται σταδιακά με τα υπόλοιπα αποδημητικά πουλιά ώστε να ενωθούν από περιοχή σε περιοχή.
- Από σήμερα σύντροφοι και συντρόφισσες , αγαπητά μας παιδιά θα έρχεστε εδώ μια το πρωί και μια το βράδυ να συζητάμε και να μαθαίνουμε πώς να αποτυπώσετε στο μυαλό σας οι νέοι τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Με αυτά θα αποτυπώσετε τον χάρτη που θα πάμε πίσω στην Αφρική και τον γυρισμό σας στα μέρη που ζούμε και γεννηθήκατε. Είπε ο Ηγέτης στα μαζεμένα χελιδόνια.
- Εμένα μου έδειξε ο πατέρας μου που είναι η ανατολή. Να σας πω; Είπε βιαστικά ένα μικρό.
- Μικρέ μάθε να σέβεσαι τον αρχηγό σου όταν μιλάει. Όχι να λες τι έμαθες, αλλά τι πρέπει να μάθουν όλοι. Αν λοιπόν ένας- ένας λέει ότι ξέρει, τότε εδώ θα γίνει τρελοκομείο. Λοιπόν θέλω οι γεροντότεροι να πετάξετε στην κατεύθυνση του Βορρά και οι νεότεροι να ακολουθήσετε. Ώστε σήμερα να μάθετε πως ταξιδεύουμε προς τον Βορρά. Αύριο θα πετάξουμε προς την ανατολή όπως είπε και ο μικρός για να έχουμε πυξίδα τον ήλιο που ανατέλλει. Την άλλη μέρα θα μάθουμε να πετάμε προς την δύση. Δηλαδή εκεί που πάει για ύπνο ο Ήλιος. Ώστε να ξέρουμε όταν βραδιάζει πια αστέρια πρέπει να μας οδηγούν. Έτσι λοιπόν αφού μάθουμε μόνο τα τρία σημεία θα ταξιδέψουμε τελικά προς τον Νότο. Δηλαδή όταν πάμε προς τον Νότο θα έχουμε στην ουρά μας τον Βορρά. Στο αριστερό φτερό μας την Ανατολή και στο δεξί φτερό μας την Δύση. Πιστεύω το έκανα εύκολο να καταλάβετε!! Τις πρώτες μέρες του ταξιδιού μας θα συναντάμε στις νότιες περιοχές, τα υπόλοιπα χελιδόνια που μας περιμένουν. Κατόπιν θα ξεκινήσουμε με όλα τα άλλα πουλιά μικρά και μεγάλα για το μεγάλο ταξίδι μας στην Αφρική. Τώρα όπως είπαμε ακολουθείτε πιστά τις οδηγίες και τις συμβουλές των μεγαλύτερων για να μην έχουμε μπελάδες στο ταξίδι, είπε πετώντας προς τον Βορρά ο Ηγέτης των χελιδονιών.
Μετα από μερικές μέρες όλα ήταν έτοιμα. Τα χελιδόνια μικρά και μεγάλα ήταν γερά στην υγειά τους, δυνατά και έτοιμα για αποδήμηση. Είχαν αποκτήσει πολλές γνώσεις. Έτσι τα σμήνη με τους αρχηγούς τους ενώθηκαν συναντώντας προς τον Νότο τον μεγάλο Ηγέτη των χελιδονιών, αρχίζοντας το μεγάλο ταξίδι των δέκα χιλιάδων χιλιομέτρων μαζί με όλα τα μεγάλα αποδημητικά πουλιά ( Πελαργούς Χήνες) κ.α. προς το Νότιο Ημισφαίριο της Γης………
Τ Ε Λ Ο Σ
Το παραμύθι γράφτηκε την άνοιξη του 2021 περιμένοντας τα χελιδόνια στο χωριό. Αφιερωμένο στις δυο πρώτες εγγονές μου φέρνοντας την άνοιξη στην ζωή της οικογένειας.
Συγγραφέας: Γαλουτζής Δημήτρης
Εικόνες: www.paidika-paramythia.gr