Μια φορά και έναν καιρό, μακριά πολύ μακριά από τη Γη, σ’έναν άγνωστο πλανήτη που ονομαζόταν «Γκλοπ», ζούσε ο μικρός Παντς. Ο Παντς, ο εξωγήινος ήρωας της ιστορίας μας, ζει μαζί με την οικογένεια του εδώ και 2023 αστροχρόνια σ’ αυτό τον πλανήτη.
Εκεί κατοικούν και άλλοι εξωγήινοι με διαφορετικά μεγέθη, σχήματα και χαρακτήρα. Έχουν όλοι ανοιχτό πράσινο δέρμα και δυο κοντούτσικες κεραίες στο κεφάλι τους. Ονομάζονται Γκλοπερς, και διακρίνονται για τη ζωηράδα τους. Μικροί και μεγάλοι Γκλόπερς, είναι αρκετά ζωηροί, αναστατώνοντας τις περισσότερες φορές χωρίς λόγο τους άλλους πλανήτες! Πάρα αυτό το μικρό τους ελάττωμα, είναι ειρηνικοί και φιλόξενοι.
Σήμερα ετοιμάζονται όλοι να πάνε στα γενέθλια του μικρού Παντς, που κλείνει 12 αστροέτη*. Ο Παντς έχει μακριά χεριά και κοντά ποδαράκια, ενώ η μύτη του είναι κόκκινη, κάτι που του προκαλεί αμηχανία γιατί ξεχωρίζει ανάμεσα σε όλους τους Γκλόπερς. Έχει καφετί κατσαρά μαλλιά και φοράει γυαλιά διαστημυωπίας σε σχήμα χαρταετού! Ντύνεται με τζιν σαλοπέτες, ενώ αγαπά να διαβάζει ιστορίες για τον Πόλεμο των Άστρων και να χορεύει Planet- disco.
Στο σχολείο του, το Φωτόνιο*, είναι μέτριος μαθητής κι όταν μεγαλώσει θέλει να γίνει αστροχορευτής... Α! δε σας είπα το πιο σημαντικό! Ο Παντς έχει ένα χάρισμα που τον κάνει ακόμα πιο μοναδικό ανάμεσα σε όλους τους εξωγήινους! Μπορεί να χρησιμοποιεί τις κεραίες του τόσο καλά και να μπαίνει στη θέση του άλλου μεμιάς, διαβάζοντας τα συναισθήματά τους! Αυτό το προτέρημα του, τον κάνει αξιαγάπητο σε φίλους και συγγενείς. Το είχε από μωρό! Λοιπόν, καιρός να ετοιμαστούμε για το πάρτι. Είναι 9 Ιούλιου του 2023 και η ώρα είναι 7...ακριγκλόπ!
- Πααααααντςςςςς Χαρούμενα Γενέθλιααααα! φωνάζουν οι φίλοι και συμμαθητές του, καθώς ο μικρός Πάντς φυσά τα φωτόνια της τούρτας του γεμάτος χαρά!
- Ευχαριστώωωω παιδιά! Ήρθατε όλοι! Έχω τους καλύτερους φίλους! Θέλω για πολλά αστροέτη να είμαστε μια γροθιά! Σας έχω σαν αδέρφια!
- Εεεεεεε Παντς άνοιξε τα δώρα μας, είπε η Βένους. Γυρίσαμε ένα σωρό γαλαξίες και πλανήτες για να σου βρούμε τα καλύτερα! Δε γίνεσαι κάθε μέρα δώδεκα!
- Εγώ νομίζω σου βρήκα κάτι απίθανο, είπε ο Κικ. Ο Κίκ, ο πιο πλακατζής και πιο ζωηρός της παρέας, είναι κοντούλης και στρουμπουλός, με κατακίτρινες μπούκλες! Κάθεται στο ίδιο θρανίο με τον Παντς από την πρώτη Φωτονίου, ενώ συχνά μπαίνει τιμωρίες από τουs Μaster Γκλοπ, τους δασκάλους του.
- Εγώ σου αγόρασα ένα καταπληκτικό επιτραπέζιο, είπε η Χάγκ. Το «Space Trivial»! Η Χαγκ είναι η πιο ρομαντική της παρέας, έχει ανεπτυγμένη την αίσθηση του σεβασμού και όλοι γύρω της θέλει να είναι χαρούμενοι. Είναι ψιλόλιγνη, με κοντό μωβ καρέ και φοράει τετράγωνα γυαλιά διαστημυωπιας. Σπάνια τσακώνεται όμως κλαίει εύκολα, με αποτέλεσμα να βουλώνουν συχνά οι κεραίες της και να μη μπορεί να εκφραστεί.
- Εγώ σου πήρα κάτι, που θα σε βοηθά στο διάβασμα, είπε ο Ζίγκυ. Ο Ζίγκυ είναι ο καλύτερος μαθητής στο Φωτόνιο και πολλές φορές βοηθά τον Παντς με τα μαθήματά του, κυρίως με την Υπερδιαστολή και την Κβαντική Ψυχολογία, που τον δυσκολεύουν πολύ. Είναι πολύ αδύνατος, έχει γαμψή μύτη και μεγάλα γκρι μάτια. Συνεχώς φοράει πουκάμισα ακόμα κι όταν παίζει αντενόσφαιρο*
- Το δικό μου είναι αρκετά χρήσιμο... Ξέρω δα πόσο περίεργος είσαι, είπε ο Σπέκτρα, ο πιο περίεργος Γκλόπερ της ηλικίας του. Ο Σπέκτρα είναι και αυτός πράσινος, όπως όλοι οι Γκλόπερς, μόνο που αντί να έχει δύο κεραίες πάνω στο κεφάλι του, έχει πολλές γύρω γύρω. Για το λόγο αυτό το κεφάλι του είναι μεγαλύτερο απ’ των φίλων του! Έχει μικρά καταγάλανα μάτια ενώ δεν έχει καθόλου μαλλιά. Ο Σπέκτρα είναι άσσος στην τηλεμεταφορά και πολλές φορές χάνει τα πάρτι των φίλων του, λόγω της διαρκούς εξάσκησης.
- Εντάξει! Τα λέτε αυτά γιατί ακόμα δεν έχει δει ακόμα το δικό μου! Φούσκωσε από περηφάνια η Μπάητ, η πιο δυναμική της παρέας... Η Μπάητ είναι η μόνη από το Φωτόνιο που ξέρει πολεμικές τέχνες του διαστήματος και μπορεί να οδηγεί χωρίς παρουσία ενήλικα Γκλόπερ το διαστημικό σκαφάκι της. Έχει πάρει πολλές διακρίσεις στην Αστροπλοήγση αλλά και στην Αστρομαχία.
- Καλά! Καλά! Τ’ ανοίγω αμέσως, είπε ο Παντς. Για τον Παντς αυτή η διαδικασία είναι το καλύτερο του... Ως μοναχοπαίδι έχει συνηθίσει στα δώρα. Κάθε φορά περιμένει με ανυπομονησία τα γενέθλια του, γιατί μόνο εκείνη τη μέρα οι γονείς του τον αφήνουν να κάνει ότι θέλει. Σήμερα μπορεί να φάει όσες λιχουδιές επιθυμεί και να πιει από το Γκαλαξυ Ντρινκ όσο θέλει!
Έχουμε και λέμε... Φωτόσφαιρες, eπιτραπέζια, βιβλία για τη ζωή σε άλλους πλανήτες, αστροσκόπια και φορτιστές για το σκαφάκι τηλεμεταφοράς, ήταν μερικά από τα δώρα των φίλων του μέχρι που έφτασε και στο δώρο του Κικ... Το δώρο του Κικ δεν έμοιαζε με κανένα απ’ όσα είχε συνηθίσει. Ήταν ένα ποδήλατο, ένα γήινο ποδήλατο!
Οι κεραίες του Παντς σηκώθηκαν για τα καλά! Ποτέ του δεν είχε ξαναδεί τέτοιο παιχνίδι. Ήταν κόκκινο, σαν τη μύτη του, με δυο μεγάλες ρόδες και μια λευκή σέλα. Τα μεγάλα πράσινα μάτια του Παντς γούρλωσαν, ενώ από τον ενθουσιασμό του, από ανοιχτό πράσινο το δέρμα του έγινε πράσινο σκούρο! Όλοι οι Γκλοπερς, όταν δεν μπορούν να ελέγξουν τα συναισθήματα τους, οι κεραίες τους παίρνουν διάφορα χρώματα! Ήταν πράγματι ενθουσιασμένος ο μικρός Πάντς οι κεραίες του έμοιαζαν με ουράνιο τόξο!
- Λοιπόν φιλαράκι τα σπάει; είπε ο Κικ τριγυρίζοντας γύρω από το ποδήλατο...
- Ναιιιιι! Είναι καταπληκτικό! Δεν έχω ξαναδεί τέτοιο παιχνίδι! Αλλά πως παίζεται, Κικ;
- Ω είναι πανεύκολο, είπε ο Κικ. Πριν το πάρω, παρακολούθησα προσεκτικά τον γήινο που το είχε...
Να κοίτα! Ο Κικ προσπαθούσε μάταια να ισορροπήσει πάνω στο ποδήλατο και ακόμα πιο μάταια να κάνει πετάλι... Έπεφτε και ξαναέπεφτε. Όλοι οι συμμαθητές ξέσπασαν σε γέλια. Το ίδιο και οι πιο μεγάλοι καλεσμένοι οι οποίοι δεν κατάλαβαν τι ακριβώς γινόταν.
- Είναι πολύ χαρούμενος ο μικρός μας σήμερα, δε νομίζεις Bέρντα;
- Πράγματι Βασκ! Ειδικά με αυτό το περίεργο παιχνίδι που του χάρισε ο Κικ, ο γιος μας έχει ξετρελαθεί!
Κι ενώ όλα κυλούσαν άκρως διασκεδαστικά με χορό και τραγούδι η Χαγκ, η συμμαθήτρια του Παντς, έδειχνε τρομερά συνοφρυωμένη. Οι κεραίες της είχαν βουλώσει, σχεδόν διαφάνιζαν.
- Τι έχεις Χαγκ; Τη ρώτησε η Μπάητ. Δε γελάς ούτε χορεύεις μαζί μας. Ποιος σε πείραξε να τον διαστημοστείλω; Μια διαστημομπουνιά να φάει και δε θα τολμήσει να σε ξαναπειράξει!
- Κάνεις δεν με πείραξε. Μα καλά Μπαητ δεν κατάλαβες τι έκανε ο Κικ;
- Όχι, τι έκανε; Εντάξει, δε φημίζεται για το γούστο του στα ψώνια, αλλά δε θα βάλουμε και τα κλάματα Χαγκ!
- Έκλεψε Μπάητ! Αυτό έκανε! Είπε η Χαγκ, γεμάτη θυμό και το πράσινο χρώμα της κεραίας της αντικαταστάθηκε από ένα κατακόκκινο, ενώ οι μωβ μπούκλες της φράντζας της ξαφνικά ισιώσαν.
- Ηρέμησε Χαγκ και εξήγησέ μου τι συνέβη!
- Ο Κικ πήγε στη Γη... Αυτό συνέβη! Αυτό το παιχνίδι δεν υπάρχει σε κανένα από τα μαγαζιά του Γαλαξία μας. Δεν το είδα σε κανένα απ’ όσα πήγα με τους γονείς μου! Πήγε στη Γη και το έκλεψε από κάποιο γήινο παιδάκι. Κι αν θες και πειστήρια, ορίστε!
Η Χαγκ έβγαλε από την τσάντα της το Planet- map του Κικ. Το Planetmap το έχει κάθε εξωγήινος στο σκαφάκι του και κάθε διαδρομή που εκτελεί καταγράφεται. Εκεί λοιπόν, έδειχνε καθαρά πως ο Κικ προσγείωσε το σκαφάκι του μέσα στα παχιά σύννεφα, σε γήινο έδαφος, πάνω από την πλατεία που έπαιζε το γήινο παιδάκι και χωρίς να το καταλάβει του το βούτηξε!
- Απίστευτο. Έκανε χοντρή ζαβολιά! Μα ο Κικ να κλέβει; Δε θα το πίστευα ποτέ... είναι πλακατζής, αλλά να κλέψει; απόρησε η Μπάητ! Όχι δεν θα τ’ αφήσω έτσι, είναι μεγάλη αδικία. Οι κεραίες της είχαν γίνει κατακόκκινες! Είναι απαράδεκτο να κλέβουμε παιχνίδια άλλων παιδιών... έστω κι αν κατοικούν σε άλλο πλανήτη. Πάω να τους τα ψάλω!
Η Χάγκ, που ήταν μέσα στα νεύρα δεν ακολουθήσε τη Μπαητ. Ηξερε πως ίσως να μη μπορούσε να ελέγξει τα νεύρα της και να χαλάσει το πάρτι.
- Δεν το δίνω! Δεν το δίνω με ΤΙΠΟΤΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ! ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΜΟΥ! είπε ο Παντς, που ναι μεν άκουσε όσα του είπε η Μπαητ αλλά δεν έδειχνε ν’αναγνωρίζει το λάθος του. Αντίθετα πήρε το ποδήλατο και κάθισε στη σέλα γεμάτος πείσμα βγάζοντας περιπαιτικά τη μικρή πράσινη γλώσσα του στη Μπάητ!
- Δε σε καταλαβαίνω Μπαητ! Δεν το έκλεψα! Το βρήκα σ ’ένα πάρκο, μου άρεσε και το πήρα, είπε ο Κικ. Αν ήθελε τόσο πολύ το ποδήλατό του ας μη το άφηνε δεξιά και αριστερά ο γήινος!
- Ακριβώς! συμφώνησε ο Παντς. Και στη τελική δε τον χτύπησε ούτε τον έβρισε... Το πήρε κι έφυγε για να μου το φέρει δώρο. Η κίνηση μετράει. Έτσι Κικ;
- Ακριβώς κολλητάρι, είπε ο Κικ γελώντας και ξαναπέφτοντας απ’ το ποδήλατο!
- Όπως και να έχει, είναι ένα δώρο κλεμμένο είπε νευριασμένα η Μπαητ. Δε σου ανήκει! Και ένα δώρο που προέρχεται από κλοπή μόνο δώρο δεν είναι! Επειδή δηλαδή εμείς έχουμε τη δυνατότητα τηλεμεταφοράς θα πρέπει να κλέβουμε πράγματα; Όχι Παντς! Πρέπει να το επιστρέψεις σήμερα κιόλας! Αλλιώς δεν θα σου ξαναμιλήσω ούτε εσένα ούτε του Κικ και θα τα πω όλα στους γονείς σας!
- Χα. Σιγά τα λάχανα! Δε με νοιάζει η παρέα σου, έχω τον Κικ για να κάνουμε όσες τρέλες θέλουμε. Να ξέρεις επίσης πως οι γονείς μου δε με μαλώνουν ποτέ, είπε ειρωνικά ο Πάντς!
- Στο καλό Μπαητ και να μας γράφεις συμπλήρωσε ο Κικ!
Η Μπάητ έφυγε με κόκκινες κεραίες αλλά δεν είπε την τελευταία της λέξη. Θα μιλούσε στους γονείς της αλλά ήξερε πως έτσι το πάρτι θα χαλούσε και δε θα μπορούσε να ταξιδέψει μόνη στη Γη, για να βρει τον ιδιοκτήτη και να του επιστρέψει το ποδήλατο. Έτσι ανέλαβε δράση. Χωρίς να χάνει καιρό, μπήκε στο διαστημικό σκαφάκι της και ξεκίνησε. Έχοντας αποθηκεύσει τη διαδρομή από το Planetmap του Κικ, πάρκαρε ακριβώς στο ίδιο σημείο όπου είχε παρκάρει και ο Κικ πριν τη κλοπή.
Το γήινο αυτό μέρος είχε πολύ ομίχλη, τόσο πολύ που σκέπαζε τα πάντα. Με το ζόρι διέκρινες πρόσωπα και ανθρώπους. Ένα άλλο που έκανε εντύπωση στη Μπαητ ήταν πως υπήρχε μια λίμνη και μέσα στη λίμνη υπήρχε ένα νησάκι με ελάχιστους γήινους. Αναμεσά τους ήταν και το αγόρι, ο κάτοχος του ποδηλάτου.
Το γήινο αγόρι έμοιαζε πολύ με τον Παντς. Είχε ακριβώς το ίδιο ύψος και τα ίδια κατσαροκαφετιά μαλλιά ενώ φορούσε και αυτό γυαλιά. Τώρα η Μπαητ έπρεπε να βρει τη κατάλληλη στιγμή. Ξανασήκωσε το σκαφάκι της πηγαίνοντας πάνω από την παιδική χαρά. Τα μικρά μαύρα μάτια της ανοιγόκλειναν με τεράστια ταχύτητα. Η πορτοκαλιά αλογοουρά της πήγαινε δεξιά και αριστερά με ταχύτατους ρυθμούς. Ένας μεγάλος άνθρωπος μάλωνε το μικρό γήινο, αλλά δεν καταλάβαινε γιατί. Οι κεραίες της άλλαζαν χρώμα σαν τρελές.
- Που είναι το ποδήλατο σου Πατ; είπε ο πατέρας του γεμάτος νεύρα.
- Εδώ το είχα μπαμπά, δεν ξέρω... εξαφανίστηκε! Το είχα εδώ δίπλα στη τσουλήθρα και τώρα πάει.
- Εξαφανίστηκε; Σιγά μη το πήραν οι εξωγήινοι! Βρες το γρήγορα και έλα στο σπίτι αλλιώς δεν ξέρω τι θα γίνει... Απορώ που το έκρυψες! Αλίμονο σου, κακομοίρη. Έχεις όρεξη για πλάκες μου φαίνεται!
Ο μικρός γήινος άρχισε να κλαίει. Τα μαγουλά του είχαν κοκκινίσει. Η Μπάητ παρακολουθούσε από το Planetmap την απελπισία του. Έτσι, χωρίς να χάσει καιρό, ανοίγει τη ρουφήχτρα από το σκαφάκι της και ο μικρός Πατ βρίσκεται από τη ΓΗ στον πλανήτη Γκλοπ σε χρόνο ρεκόρ!
- ΤΙ στο διάστημα, Μπαητ; Ποιος είναι αυτός;
- Είναι ο κάτοχος του ποδήλατου, Χαγκ... Ένας μεγάλος άνθρωπος πολύ νευρικός τον έκανε να βγάλει διάφανες σταγόνες από τα μάτια του. Δες τα μαγουλά του. Είναι θυμωμένος ίσως και τρομαγμένος.
- Και τώρα, τι θα κάνουμε;
- Τώρα Χαγκ, ο Παντς θα κάνει τη πιο γενναία πράξη ανήμερα των γενέθλιων του! Θα κάνει αυτός δώρο!
Η Μπαητ εμφανίστηκε στο πάρτι με τον Πατ, ο οποίος τα είχε κυριολεκτικά χαμένα. Κοιτούσε γύρω του αλλά δε μπορούσε να πει τίποτα. Ήταν αποσβολωμένος με όλους τους μυστήριους αυτούς πράσινους τύπους που μιλούσαν περίεργα. Η ομιλία τους ήταν σα ν’ ακούς τζιτζίκια το καλοκαίρι ή κάτι τέτοιο. Κυριολεκτικά είχε μείνει παγωτό!
- Λοιπόν αγόρια ό, τι χαρήκατε, χαρήκατε. Δώστε τώρα το ποδήλατο πίσω στο γήινο, γιατί πρέπει να τον επιστρέψω στους γονείς του το συντομότερο. Βιαστείτε! Δε θέλω να καταλάβουν οι γονείς μου πως οδήγησα χωρίς αυτούς μέσα. Εκτός από παράνομο, αφού πήγα στη ΓΗ, είναι και άκρως επικίνδυνο. Αλλά το έκανα για το καλό σας. Νομίζω η ενσυναίσθησή σας πήγε περίπατο!
Ο Παντς που εκείνη την ώρα ήταν ανεβασμένος στο ποδήλατο κατέβηκε και πήγε κοντά τους. Ο Πατ τότε άρχισε να κλαίει ακατάπαυστα. Ο Παντς γούρλωσε τα μάτια του και τέντωσε τις κεραίες του. Παρατήρησε πως ο γήινος ήταν στο ίδιο ύψος με αυτόν, ενώ είχε ίδια καφετί κατσαρά μαλλιά και φορούσε γυαλιά όπως εκείνος.
Άρχισε να γυρνά γύρω του και συνειδητοποίησε πως ούτε ο Πατ είχε αδέρφια ενώ πριν από δυο μέρες είχε κλείσει και αυτός τα 12 του χρόνια. Το κόκκινο ποδήλατο ήταν μάλιστα το δώρο γενεθλίων του. Ο Παντς συναισθάνθηκε πως ο Πατ δεν είχε πολλούς φίλους στη Γη και έπαιζε μόνος του. Τότε οι κεραίες του Πάντς λύγισαν και από πολύχρωμες έγιναν διάφανες. Οι κεραίες των Γκλοπ γίνονται διαφανές όταν καταλαβαίνουν το λάθος τους ή όταν στενοχωριούνται. Ξαφνικά ο Παντς αγκάλιασε τον Πατ. Ο Πατ έμεινε άγαλμα... Ο Παντς τον τράβηξε εκεί που ήταν ο Κικ με το ποδήλατό του.
- Έλα γήινε πάρ’ το, είναι δικό σου. Έχει δίκιο η Μπαητ, είσαι βαθιά στενοχωρημένος. Ήθελα μόνο να παίξουμε, όχι να σε κάνουμε να κλαις. Δε θα μου άρεσε κανείς να με κάνει να κλαίω. Πρέπει να σε γλυκάνω με ένα κομμάτι τούρτα πριν φύγεις. Έκλεισα 12 αστροέτη σήμερα!
Ο Παντς έκοψε ένα τεράστιο κομμάτι από την γεμιστή με αστερόσκονη και σοκολατόνια τούρτα του και το έδωσε στον Πατ. Εκείνος το καταβρόχθισε βιαστικά. Ήταν διαστημικά νόστιμη!
Ο Πατ, αφού έφαγε τη τούρτα, πλησίασε και με ένα σάλτο άρχισε να κάνει βόλτες και σούζες γύρω τους. Όλοι οι Γκλοπερς έμειναν έκθαμβοι. Δεν είχαν ξαναδεί κάτι τέτοιο. Έπειτα, έδειξε στον Παντς και τον Κικ πως να ισορροπούν και τους βοήθησε να κάνουν μια μικρή βόλτα χωρίς να πέσουν. Όλοι χειροκροτήσαν το μικρό γήινο και τη βοήθεια του στον Παντς και τον Κικ!
Ο μικρός Πατ αφού ήπιε Γκαλαξυ Ντρινκ και χόρεψε planet disco, έπαιξε με όλους τους μικρούς εξωγήινους αντενόσφαιρο. Πέρασε φανταστικά. Τόσο που δεν ήθελε να επιστρέψει. Πριν φύγει έβγαλε από το χέρι του το ρολόι και το χάρισε στον Παντς. Ήταν ένα δώρο απ’ την καρδιά του.
- Χαρούμενα γενέθλια, είπε ο Πατ καθώς το κούμπωνε στο χέρι του Πάντς!
Οι κεραίες του Παντς ξαναέγιναν πολύχρωμες και ο ίδιος καταπράσινος! Του άρεσε πολύ το νέο του δωρο. Πλέον ο Πατ και Παντς είχαν μόνο όμορφες στιγμές να θυμούνται.
Ο Κικ δεν πίστευε σ’αυτή τη συμφιλίωση που έβλεπε. Tελικά, ο Παντς δεν ήταν τόσο εγωιστής όσο ο Κικ πίστευε. Ήταν ο πιο καλός και φιλόξενος γεμάτος ενσυναίσθηση Γκλοπερ που ήξερε. Ούτε έβρισε, ούτε χτύπησε τον γήινο. Αντίθετα μπήκε αμέσως στη θέση του, κατάλαβε το λάθος του και έκανε ένα νέο φίλο.
Τελικά, ο Παντς συνειδητοποίησε ότι μόνο μέσα από την αλληλεγγύη, το σεβασμό και την κοινή προσπάθεια μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα καλύτερο και πιο ειρηνικό μέλλον για όλους τους πλανήτες και τα όντα τους. Έτσι, οι ήρωες της ιστορίας μας, μετά από αυτό το πάρτι γενεθλίων απέκτησαν μια σημαντική εμπειρία και μια νέα προοπτική για το μέλλον, βασισμένη στο σεβασμό του άλλου και την ενσυναίσθηση.
Ο Πατ μπήκε στο σκαφάκι με τη Μπαητ και πριν το καταλάβει βρέθηκε μαζί με το ποδήλατό του στο νησί της λίμνης που το σκεπάζει η ομίχλη. Εκεί τον περίμεναν οι γονείς του που τον έψαχναν ώρες.
- Πατ, επιτέλους, καλέ μου που ήσουν; Ανησυχήσαμε κι εγώ και η μαμά σου. Μας κατατρόμαξες, είπε ο μπαμπάς του καθώς τον αγκάλιαζε.
- Μπαμπά, μαμά, πιστεύετe στους εξωγήινους; ρώτησε ο Πατ καθώς σκούπιζε το στόμα του που είχε γεμίσει σοκολατόνια!
ΥΓ: Στο μεταξύ στο πλανήτη Γκλοπ, ο Παντς και οι φίλοι του περιμένουν με ανυπομονησία την επιστροφή της Μπαητ για να παίξουνε το «Space Trivial» που του χάρισε η Χαγκ, να πιούνε άφθονο Γκαλαξυ Ντρινκ και να παίξουνε αντενόσφαιρο με τις καινούριες φωτόσφαιρες.
*Φωτόνιο: έτσι ονομάζεται το σχολείο των Γκλόπερς *αστροέτος: ένα αστροέτος διαρκεί όσο 100 χρόνια στη γη! *αντενόσφαιρο: κάτι σαν το γήινο ποδόσφαιρο!
Κείμενο: Αγγελική Γιωτάκου
Εικόνες: Παιδικά Παραμύθια