Η ιστορία ενός μικρού αστεριού που έλαμψε παραπάνω από ποτέ! Μια φορά και έναν καιρό, στο απέραντο σύμπαν, υπήρχε ένα μικρό πολύ χαρούμενο αστεράκι, αλλά με ένα μεγάλο όνειρο του να πάει στη γιορτή των αστεριών.
Για χρόνια, το μικρό αστεράκι περίμενε τη στιγμή να πάει στη γιορτή αυτή. Κάθε χρόνο, καθόταν στο παράθυρο και έβλεπε τον κόσμο να πηγαίνει στη γιορτή, αλλά αυτό ήταν ακόμα πολύ μικρό για να πάει μόνο του. Μια μέρα, η μαμά του αστεριού βλέποντας τον στεναχωρημένο μπροστά στο παράθυρο, του είπε ότι θα πήγαιναν μαζί στη γιορτή των αστεριών, αλλά πώς θα της έδινε την υπόσχεση του πως δε θα φύγει λεπτό από δίπλα της γιατί είναι μια πολύ μεγάλη γιορτή με πάρα πολλά αστέρια και θα χαθεί… Το μικρό αστεράκι χάρηκε τόσο πολύ ήταν τόσο ανυπόμονο που δεν μπορούσε να περιμένει λεπτό, από την ώρα που του είπε πως θα πάνε στη γιορτή!
Όταν έφτασαν στη γιορτή των αστεριών, το μικρό αστεράκι ήταν τόσο ενθουσιασμένο που κάποια στιγμή ξέφυγε από το χεράκι της μανούλας του έτρεξε μακριά με αποτέλεσμα να χαθεί μέσα στα αμέτρητα αστέρια. Πετούσε δεξιά και αριστερά, αλλά δεν μπορούσε να βρει τον δρόμο να γυρίσει πίσω στη μαμά του.
Το μικρό αστεράκι ήταν πολύ τρομαγμένο και έκλαιγε, όμως, ο θεός του σύμπαντος είδε ότι έλειπε το αστεράκι από τη γιορτή και από τη μαμά του και έτσι έστειλε την καλή του νεράιδα να βοηθήσει το μικρό αστεράκι να βρει το δρόμο και να γυρίσει. Η νεράιδα άκουσε τα κλάματα του αστεριού και το βρήκε μέσα στο άπειρο. Το αγκάλιασε το πήρε, πήγε στη γιορτή των αστεριών, και το έβαλε απαλά στην αγκαλίτσα της μανούλας του!
Το μικρό αστεράκι ήταν τόσο ευγνώμων που ανταμείφθηκε από την καλή του νεράιδα με ένα λαμπερό φως. Το φως του ήταν τόσο έντονο, που έλαμπε ακόμα περισσότερο από τα άλλα αστέρια στον ουρανό.
Η μαμά του αστεριού ήταν τόσο ευτυχισμένη που βρήκε τον χαμένο της αστεράκι, το αγκάλιασε και με δάκρυα στα μάτια, του είπε πόσο πολύ το αγαπάει και πως θα το προσέχει για πάντα. Το μικρό αστεράκι ήταν τόσο χαρούμενο που είχε βρει τη μαμά του και ένιωθε ακόμα πιο περήφανο που είχε να δώσει ένα πιο λαμπερό φως.
Από εκείνη τη μέρα, το μικρό αστεράκι συνειδητοποίησε ότι είναι σημαντικό να είναι προσεκτικό και να μη χάνεται από τα αγαπημένα του πρόσωπα. Επίσης, κατάλαβε ότι κάθε αστέρι στον ουρανό έχει τη δική του σημασία και καλό είναι να εκπέμπει το δικό του λαμπρό φως, για να δώσει χαρά και ελπίδα σε όλους τους ανθρώπους, το μικρό αστεράκι έγινε πιο και πιο δυνατό, διότι είχε βιώσει μια περιπέτεια και είχε μάθει πολλά. Τώρα, μπορούσε να διασκεδάζει και να παίζει με τα άλλα αστέρια στον ουρανό, ενώ ταυτόχρονα ήταν προσεκτικό και έμενε πάντα κοντά στη μαμά του. Τα άλλα αστέρια στον ουρανό άρχισαν να θαυμάζουν το λαμπερό φως του μικρού αστεριού και να το αντιγράφουν. Έτσι, ο ουρανός έγινε ακόμα πιο λαμπερός και όμορφος από πριν.
Το μικρό αστεράκι απέκτησε νέους φίλους και έμαθε να περνάει καλά με αυτούς, αλλά πάντα θυμόταν ότι η μαμά του ήταν εκεί, για να τον καθοδηγεί και να τον προστατεύει. Έτσι, στο τέλος κάθε μέρας, το μικρό αστεράκι προσπαθούσε να δίνει όσο το δυνατόν περισσότερο φως, για να δείχνει στους άλλους αστέρες πόσο όμορφος και ανθεκτικός μπορεί να είναι ο κόσμος.
Η περιπέτεια του μικρού αστεριού έγινε μια παραμυθένια ιστορία και έμεινε στις καρδιές όλων των ανθρώπων που την άκουσαν. Και ζήσανε αυτοί καλά και εμείς καλύτερα, με ένα πιο φωτεινό ουρανό!
Συγγραφέας: Αθανασία Μπινετοπούλου
Εικονογράφηση: Παιδικά Παραμύθια