Οι περιπέτειες του Χέρμαν - Μαθαίνω να πιστεύω στον εαυτό μου

«Άραγε, ποιος να μένει σε αυτό το μανιταρόσπιτο;», ρωτάνε τα σύννεφα. «Μα φυσικά, ποιος άλλος; Ο Χέρμαν!», απαντάει ο ήλιος. «Και ποιος είναι ο Χέρμαν;», ρωτάνε ξανά τα σύννεφα. «Δεν ξέρετε τον Χέρμαν; Ελάτε να σας τον γνωρίσω!», λέει ο ήλιος.

Ο Χέρμαν δεν είναι μια οποιαδήποτε χελώνα! Είναι ένα μοναδικό πλάσμα, γεμάτο συναισθήματα, όνειρα και στόχους! Εκείνο που θέλει περισσότερο είναι να βοηθάει όλα τα ζώα του δάσους! Όμως, αυτή του η επιθυμία, παραμένει ένα όνειρο...

Στα όνειρά του, φαντάζεται να φωνάζουν το όνομά του τα ζώα του δάσους και να του λένε:

- «Χέρμαν βοήθησέ μας, δεν μπορούμε να τα καταφέρουμε μόνοι μας!»

Και αμέσως, ο Χέρμαν μεταμορφώνεται σε έναν ατρόμητο ήρωα και τρέχει να τους βοηθήσει!

Το επόμενο πρωί, ο Χέρμαν λέει:

- «Μακάρι το όνειρο που είδα να έβγαινε στα αλήθεια...»

Ξαφνικά, ένα σύννεφο Νεραιδόσκονης εμφανίζεται μπροστά του και με μιας, ξεπροβάλλει μια Νεράιδα!

- «Ποια είσαι εσύ;» τη ρωτάει ο Χέρμαν.

- «Είμαι η Νεράιδα των Ονείρων! Άκουσα την ευχή σου και ήρθα όσο πιο γρήγορα μπορούσα!»

- «Καλή μου Νεράιδα, πραγματοποίησε το όνειρό μου…»

- «Μόνο εσύ μπορείς να κάνεις το όνειρό σου αληθινό, κανένας άλλος! Εγώ, θα σου δείξω τον δρόμο, για να φτάσεις πιο κοντά στο όνειρό σου!», του απαντά η Νεράιδα.

Ο Χέρμαν εντυπωσιάζεται από τις λέξεις που βλέπει στα δύο φτερά της Νεράιδας και αρχίζει να διαβάζει: «Πίστη, Δύναμη, Αγάπη, Φιλία, Συνεργασία!»

Η Νεράιδα λέει στον Χέρμαν:

- «Να θυμάσαι πάντα αυτές τις λέξεις! Η πίστη και η δύναμη, σε βοηθούν να εκπληρώσεις τα όνειρά σου! Η αγάπη, σου προσφέρει καλούς και σωστούς φίλους! Η φιλία και η συνεργασία σε μαθαίνουν πώς να επικοινωνείς, πώς να συνεργάζεσαι και πώς να βοηθάς τους φίλους σου! Τώρα άκουσέ με! Πολύ μακριά από εδώ, βρίσκεται η Χώρα της Ελπίδας! Εάν καταφέρεις να φτάσεις έως εκεί, τότε θα γίνεις αυτός που θέλεις να είσαι!»

Και αμέσως, η Νεράιδα δίνει στον Χέρμαν το πιο φωτεινό αστέρι!

Ο Χέρμαν τώρα πια, δε φοβάται. Θα τον συνοδεύει σε όλο το ταξίδι, η απέραντη αγάπη της μαμάς Χαρίκλειας, του μπαμπά Χαρίλη, της Χρυσαφένιας και της Χρυσαφούλας.

- «Καλό ταξίδι Χέρμαν!», λένε οι γονείς του και οι αδερφές του καθώς ξεκινά.

Ο Χέρμαν ταξιδεύει για ώρες!

- «Σίγουρα έχω χαθεί…Πού βρίσκομαι; Είναι κανένας εδώ;» Όμως, απάντηση δεν παίρνει και αρχίζει να κλαίει…

Ξαφνικά, ακούει μια φωνή να του λέει:

- «Χέρμαν, μην κλαις! Έχεις εμένα οδηγό για το ταξίδι σου!»

- «Ποιος είναι;», ρωτάει ο Χέρμαν.

- «Είμαι το φωτεινό αστέρι που σου έδωσε η Νεράιδα! Ο δρόμος που επέλεξες είναι δύσκολος και θέλει θάρρος, πίστη και υπομονή!»

- «Τότε αστέρι, γίνε ο οδηγός μου και δείξε μου τον δρόμο!»

Και το αστέρι του λέει:

- «Σε αυτόν τον ποταμό, ζουν τρεις μαργαρίτες που τις λένε Μελωδούλες! Είναι σοπράνο! Είναι οι κυρίες Φα, Λα και Σι! Οι Μελωδούλες θα σε βοηθήσουν να φτάσεις στον προορισμό σου!»

Οι τρεις Μελωδούλες αρχίζουν να τραγουδούν:

- «Ποιος είσαι εσύ; Δε σε έχουμε ξαναδεί!»

Ο Χέρμαν λέει:

- «Γεια σας Μελωδούλες! Με λένε Χέρμαν και έρχομαι από πολύ μακριά!»

- «Γεια σου Χέρμαν! Είμαι η Φα»,

- «Είμαι η Λα»,

- «Είμαι η Σι»

Και τώρα λένε όλες μαζί:

- «Είμαστε οι βασίλισσες της μουσικής! Σοπράνο το επάγγελμά μας!»

- «Μελωδούλες, μου δείχνετε τον δρόμο για τη χώρα της Ελπίδας;», τους ρωτάει ο Χέρμαν.

- «Τις απαντήσεις που ψάχνεις, θα σου τις δώσει η Κουκουμπέλα! Πήγαινε στη Χώρα της Τουλίπας και μην αργείς!», του απαντούν οι Μελωδούλες και αμέσως, καλούν τον άνεμο για να τον οδηγήσει προς το μονοπάτι του ποταμού.

Ο Χέρμαν για να πάρει δύναμη, θυμάται τα λόγια της Νεράιδας: «Φτάσε στη Χώρα της Ελπίδας και θα γίνεις αυτός που θέλεις να είσαι…»

Ο Χέρμαν φτάνει στη Χώρα της Τουλίπας. Ξαφνικά, βλέπει μπροστά του μια κουκουβάγια, να κοιτάζεται σε έναν καθρέφτη και να λέει: «Είμαι η Μπέλα η Κουκουμπέλα, μια τόσο όμορφη κοπέλα!»

- «Ερμόλαε, πόσα χρόνια έχω να σε δω!», του λέει η Κουκουμπέλα.

- «Δε με λένε Ερμόλαο! Το όνομά μου είναι Χέρμαν!»

- «Έρχομαι, μη φωνάζεις! Να πάρω τη μαγκούρα μου μονάχα…»

- «Δεν έχω καμία ελπίδα να γίνει το όνειρό μου αληθινό…», λέει ο Χέρμαν.

- «Θυμάσαι την αδελφή μου την Ελπίδα; Όταν την είχες πρωτοδεί, ήταν μια τόσο δα μικρή κουκουβάγια! Μεγάλωσε πολύ από τότε! Ελπίδα; Έλα να δεις ποιος είναι εδώ!», του λέει η Κουκουμπέλα.

- «Κουκουμπέλα, αυτός δεν είναι ο Ερμόλαος!», της λέει η Ελπίδα.

- «Με λένε Χέρμαν και δε γνωρίζω κανέναν Ερμόλαο!», λέει ξανά ο Χέρμαν.

- «Συγχώρεσε την αδελφή μου, Χέρμαν! Έχει γεράσει και δεν ακούει, ούτε βλέπει καλά!»

«Τότε, πες μου, πώς θα πάω στη Χώρα της Ελπίδας;», την ρωτάει ο Χέρμαν.

- «Η Χώρα της Ελπίδας βρίσκεται πολύ μακριά... Γι’ αυτό, θα σου δώσω το αερόστατο μας, για να ταξιδέψεις πιο γρήγορα! Να, πάρε και αυτόν εδώ τον χάρτη, για να μη χαθείς!», λέει η Ελπίδα στον Χέρμαν.

- «Αντίο Ελπίδα, αντίο Κουκουμπέλα! Δε θα σας ξεχάσω ποτέ!»

- «Καλό ταξίδι Χέρμαν!», λέει η Ελπίδα.

- «Ερμόλαε, πού πηγαίνεις; Έχω να σου πω πολλές ιστορίες ακόμη!», λέει η Κουκουμπέλα.

Ο Χέρμαν κοιτάζει τον χάρτη, και τώρα ξεδιπλώνεται μπροστά του ένας μεγάλος καταρράκτης!

- «Τι όμορφο μέρος! Ας σταματήσω για λίγο εδώ!», σκέφτεται.

Ξαφνικά, βλέπει έναν σκαντζόχοιρο να κλαίει.

- «Γιατί κλαις;», τον ρωτάει ο Χέρμαν.

- «Θέλω να πιω νερό από τον Καταρράκτη των Ευχών, όμως, δεν μπορώ...», λέει ο σκαντζόχοιρος.

- «Θα σε βοηθήσω εγώ! Μαζί θα πιούμε νερό από τον καταρράκτη! Με λένε Χέρμαν!»

- «Εγώ είμαι ο Κουκουλένιος! Σε ευχαριστώ πολύ για τη βοήθεια Χέρμαν! Είσαι σωστός φίλος!»

Ξαφνικά, ακούγεται ένας δυνατός ήχος να σκίζει τον αέρα! Εκατοντάδες αετοί, έχουν περικυκλώσει τον Καταρράκτη των Ευχών!

- «Κουκουλένιε γρήγορα, ανέβα στο αερόστατο!», λέει ο Χέρμαν και αρχίζουν να πετούν ψηλά!

Με μιας, ο ουρανός σκοτεινιάζει και κεραυνοί πέφτουν παντού! Οι αετοί τρέπονται σε φυγή και το αερόστατο παρασύρεται από έναν ανεμοστρόβιλο!

- «Χέρμαν, πρέπει να βρούμε έναν τρόπο να φύγουμε, αλλιώς, δε θα τα καταφέρουμε!», λέει ο Κουκουλένιος.

- «Θα τα καταφέρουμε Κουκουλένιε! Έχε μου εμπιστοσύνη!», λέει ο Χέρμαν.

Το αερόστατο καταφέρνει να ξεφύγει από την κακοκαιρία και τώρα εμφανίζεται μπροστά τους ένα δάσος! Όμως, ο Χέρμαν έχει χάσει τον χάρτη της Ελπίδας!

- «Χέρμαν, ξέρεις πού βρισκόμαστε;», ρωτάει ο Κουκουλένιος.

Πριν προλάβει να απαντήσει ο Χέρμαν, ένα κλαδί ενός δέντρου σκίζει το αερόστατο!

- «Πώς θα φτάσουμε στη Χώρα της Ελπίδας, χωρίς αερόστατο και χωρίς χάρτη; Και σε λίγο νυχτώνει και δε θα βλέπουμε τίποτα!», λέει ο Κουκουλένιος.

Αμέσως ο Χέρμαν, βρίσκει τη λύση:

- «Κουκουλένιε, το φωτεινό αστέρι θα μας δείξει και θα φωτίσει τον δρόμο μας!»

- «Πολύ σοφή επιλογή Χέρμαν! Είσαι πολύ κοντά στο όνειρό σου!», λέει το αστέρι.

Το δάσος φωτίζεται και ξαφνικά, ακούγεται μια φωνή:

- «Δεν ξέρετε πως είναι ώρα κοινής ησυχίας; Ποιος με ξύπνησε;»

- «Ποιος είναι εκεί;», ρωτάει ο Χέρμαν.

- «Μαθουσάλας το όνομά μου και είμαι ο φύλακας του Μαγεμένου Δάσους! Εσείς ποιοι είστε;»

- «Συγγνώμη Μαθουσάλα, δε θέλαμε να σε ξυπνήσουμε! Με λένε Χέρμαν! Θέλουμε να βρούμε τον δρόμο για τη Χώρα της Ελπίδας!»

- «Είσαστε πολύ κοντά! Ακολουθήστε τις πεταλούδες και θα βρείτε τον δρόμο σας!», απαντά ο Μαθουσάλας.

- «Χέρμαν, βλέπεις καμία πεταλούδα;», ρωτάει ο Κουκουλένιος.

- «Είναι αργά και όλη η φύση κοιμάται Κουκουλένιε! Αύριο το πρωί, όλα θα μοιάζουν διαφορετικά!», λέει ο Χέρμαν. «Καληνύχτα Κουκουλένιε!»

- «Χέρμαν, δεν μπορώ να κοιμηθώ!», λέει ο Κουκουλένιος.

- «Ξέρω ένα τραγούδι που θα σε βοηθήσει να κάνεις μόνο θετικές σκέψεις και να έχεις όμορφα όνειρα! Θέλεις να τραγουδήσουμε μαζί;», τον ρωτάει ο Χέρμαν.

- «Ας τραγουδήσουμε!», απαντά ο Κουκουλένιος.

Και το τραγούδι ξεκινάει:

«Πίστεψε σε εσένα μπορείς! Διώξε όλους τους φόβους σου μπορείς! Νίκησε τα εμπόδια, κυνήγησε τα όνειρα! Τραγούδησε με εμένα, η ζωή είναι ωραία!»

Ξημέρωσε! Ο Χέρμαν με τον Κουκουλένιο ακολουθούν τη συμβουλή του Μαθουσάλα και οι πεταλούδες τους δείχνουν τον δρόμο προς τη Χώρα της Ελπίδας. Περπατούν πολλές ώρες και ξαφνικά, ακούνε μια φωνή:

- «Γιατί Μελίνα δεν προσέχεις, γιατί;»

- «Τι έπαθες Μελίνα;», ρωτάει ο Χέρμαν την σκιουρίνα.

- «Εκεί που κυνηγούσα μια ροζ πεταλούδα στην Κοιλάδα των Πεταλούδων, δεν πρόσεξα, χτύπησα και έγινε το κακό…», απαντάει η Μελίνα.

- «Δε σου έχει πει κανείς, πως όταν παίζεις πρέπει να προσέχεις;», λέει ο Χέρμαν.

- «Το ξέρω, είμαι λίγο απρόσεκτη… Και τώρα, πώς θα πάω στο σπίτι μου;», κλαψουρίζει η Μελίνα.

- «Πού είναι το σπίτι σου;», ρωτάει ο Κουκουλένιος.

- «Στη Χώρα της Ελπίδας!», απαντάει η Μελίνα.

- «Ανέβα στο καβούκι μου Μελίνα! Εμείς θα σε βοηθήσουμε να πας στο σπίτι σου!», λέει ο Χέρμαν.

- «Τελικά, η φιλία είναι το πολυτιμότερο αγαθό!», σκέφτεται η Μελίνα.

- «Κουκουλένιε, Μελίνα σχεδόν φτάσαμε!», λέει ο Χέρμαν καθώς ανεβαίνουν τον λόφο με θέα τη Χώρα της Ελπίδας. «Εδώ στη γέφυρα, βρίσκεται καλά κρυμμένο ένα κλειδί! Πρέπει να ψάξουμε να το βρούμε! Κουκουλένιε, Μελίνα, θα με βοηθήσετε;», λέει ο Χέρμαν.

- «Και βέβαια θα σε βοηθήσουμε! Είμαστε ή δεν είμαστε οι καλύτεροι φίλοι;», ρωτάει η Μελίνα.

Δεν περνάει πολλή ώρα και ο Χέρμαν βρίσκει το κλειδί:

- «Κουκουλένιε, Μελίνα, το βρήκα!»

Και με μιας, βάζουν το κλειδί στην κλειδαριά και η πόρτα ανοίγει.

- «Ναι!», λέει ο Κουκουλένιος και η Μελίνα.

- «Φτάσαμε στη Χώρα της Ελπίδας! Τα όνειρα μπορούν να γίνουν πραγματικότητα!», λέει ο Χέρμαν.

- «Άρα, μπορούν να πραγματοποιηθούν και τα δικά μας όνειρα, αφού ο Χέρμαν έκανε αληθινό το όνειρό του!», λένε τα σύννεφα στον ήλιο.

- «Ναι, αρκεί να μάθεις να πιστεύεις στον εαυτό σου!», τους λέει ο ήλιος.

- «Το ταξίδι του Χέρμαν θα συνεχιστεί;», ρωτάνε τα σύννεφα.

- «Οι περιπέτειες του Χέρμαν, δεν τελειώνουν εδώ! Τη συνέχεια θα σας την πω κάποια άλλη φορά! Τώρα, είναι ώρα να πάμε για ύπνο για να έρθει το φεγγάρι!», λέει ο ήλιος στα σύννεφα.

Εικονογράφηση: Μαρία Κουρμπάνη